Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Αλήθειες και ψέματα για τα χαράτσια

Της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας

Τα ψέματα που σχετίζονται με τα διάφορά τέλη αρχίζουν από το ίδιο το όνομά τους. Ένα τέλος επιβάλλεται ως αντιστάθμισμα για μια υπηρεσία που προσφέρει το Δημόσιο ή ένας ΟΤΑ (π.χ. τέλη καθαριότητας, ηλεκτροφωτισμού κλπ). Τα ψευδεπίγραφο τέλος επιτηδεύματος είναι απλά ένας κεφαλικός φόρος που δεν έχει καμία σχέση με προσφερόμενες υπηρεσίες. Εξίσου ψευδεπίγραφη είναι και η εισφορά αλληλεγγύης, αφού τα ποσά που συλλέγονται γι'αυτήν θα καταλήξουν στις τσέπες των τοκογλύφων δανειστών-ντόπιων και ξένων.

Η επιβολή των μέτρων αυτών είναι αντικοινωνική αφού καταληστεύουν τα χαμηλά εισοδήματα, βαθαίνουν την ύφεση και οδηγούν τη χώρα στη χρεωκοπία. Είναι επιπλέον αντισυνταγματική: το τέλος επιτηδεύματος είναι ένας κεφαλικός φόρος που επιβάλλεται  σε μια κατηγορία φορολογουμένων (κατά παράβαση του άρθρου 78§1 Σ.-με την ίδια λογική αύριο π.χ. θα μπορούσε να επιβληθεί κεφαλικός φόρος 300 ευρώ για τους κατοίκους της Κρήτης) και μάλιστα ανεξάρτητα από τη φοροδοτική τους ικανότητα (κατά παράβαση του άρθρου 4§5 Σ.: ίδιο ποσό ο μεγαλοδικηγόρος με τον μαχόμενο, ίδιο ποσό ο εργοδότης με τον εργαζόμενό του- π.χ. ο εργοδότης δικηγόρος με τον μισθωτό του συνεργάτη).

Αντίστοιχα αντισυνταγματική είναι και η εισφορά αλληλεγγύης αφού καταβάλλεται μόνο από τα φυσικά και όχι από τα νομικά πρόσωπα (που έχουν και μεγαλύτερη φοροδοτική ικανότητα), επιβαρύνει τους πιο συνεπείς φορολογούμενους και όχι τους κατά συνήθεια φοροδιαφεύγοντες, ενώ επιπλέον υπολογίζεται και επί αυτοτελώς φορολογούμενων εισοδημάτων (π.χ. τόκων, μερισμάτων κλπ) που μόνο προαιρετικά δηλώνονται με τη φορολογική δήλωση.

Για όλους αυτούς τους λόγους έχουμε κάθε δικαίωμα να αρνηθούμε την πληρωμή των τελών. Και για ένα ακόμα σημαντικότερο. Η κυβέρνηση και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα στηρίζονται πάνω στην είσπραξη αυτών των τελών (και γι'αυτό προσπαθούν να την επιβάλλουν με κάθε μέτρο, όπως με τον συμψηφισμό της επιστροφής φόρων ή την απ'ευθείας παρακράτηση από τους μισθούς). Ένα μαζικό κίνημα πολιτικής ανυπακοής μπορεί να τους κλυδωνίσει και σε συνδυασμό με τις απεργίες και τις καταλήψεις στους χώρους δουλειάς να τους ανατρέψει.

H κυβέρνηση προσπαθεί να αποφύγει αυτό το ενδεχόμενο κατατρομοκρατώντας τον κόσμο. Η τερατολογία που διαδίδεται από διάφορα παπαγαλάκια είναι ενδεικτική

Ψέμα 1ο Εάν δεν πληρώσουμε τα τέλη θα μας κλείσουν φυλακή.
Σύμφωνα με το άρθρο 25 ν.1882/90, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 3 ν.3943/2011 αδίκημα πλημμεληματικού χαρακτήρα θεωρείται η μη καταβολή βεβαιωμένων χρεών άνω των 5.000 ευρώ πέραν των 4 μηνών. H πράξη παραμένει ατιμώρητη αν εξοφληθεί το χρέος. Η διάταξη που θεωρεί αυτόφωρο το αδίκημα είναι αντισυνταγματική (αντίθετη στα άρθρα 2§1 και 7§1 Σ), ενώ και με την εγκύκλιο 1/2011 του Εισαγγελέα ΑΠ συνιστάται η εφαρμογή του αυτοφώρου μόνο στις κακουργηματικές πράξεις (φοροδιαφυγή άνω των 150.000 ευρώ, για τον ΦΠΑ 75.000 ευρώ)

Ψέμα 2ο Οσοι είμαστε επαγγελματίες δεν θα μπορούμε να δουλέψουμε, αφού δεν θα μας θεωρούν φορολογικά στοιχεία.
Σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφος 8α του ΚΒΣ ο προϊστάμενος της ΔΟΥ δεν θεωρεί στοιχεία όταν υφίσταται ληξιπρόθεσμη οφειλή άνω των 6.000 ευρώ. Για τον υπολογισμό της οφειλής δεν λαμβάνονται υπόψη οι προσαυξήσεις.

Ψέμα 3ο Εάν δεν πληρώσουμε θα μας πάρουν τους μισθούς και τις συντάξεις και δεν θα χουμε να φάμε
Σύμφωνα με το άρθρο 31 του ΚΕΔΕ (Κώδικας Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων) δεν επιβάλλεται κατάσχεση σε μισθό, σύνταξη ή άλλη περιοδική παροχή που είναι κατώτερη των 1.000 ευρώ. Είναι δυνατή η κατάσχεση μέχρι του ¼ μισθού ή σύνταξης, εφόσον αυτό που απομένει δεν είναι κατώτερο από 1.000 ευρώ.

Ψέμα 4ο Εάν δεν πληρώσουμε τα τέλη θα μας πάρουν τα σπίτια. 
Σύμφωνα με την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 Σ.), δεν μπορεί να ληφθεί το επαχθές μέτρο της κατασχέσεως ακινήτου μεγάλης αξίας για την εξόφληση μικρής απαιτήσεως, αν ο σκοπός αυτός μπορεί να επιτευχθεί με ηπιότερα και αποτελεσματικότερα μέτρα 


Ποια εντέλει είναι η συνέπεια της μη πληρωμής:

1η συνέπεια: Οποιος δεν πληρώσει επιβαρύνεται με 1% προσαύξηση το μήνα επί του ποσού (άρθρο 6 ΚΕΔΕ). Δηλαδή αν οφείλει τέλος επιτηδεύματος  (και αυτό δεν κριθεί αντισυνταγματικό) επιβαρύνεται  με 3 ευρώ μηνιαίως

2η συνέπεια: Οποιος δεν πληρώσει δεν μπορεί να πάρει φορολογική ενημερότητα προκειμένου να εισπράξει χρήματα από το Δημόσιο, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ για ποσά άνω των 1.500 ευρώ. Για την ακρίβεια σύμφωνα με την ΠΟΛ 1124/27-5-11 στην περίπτωση αυτή εκδίδεται βεβαίωση οφειλής και είτε το οφειλόμενο ποσό συμψηφίζεται είτε καταβάλλεται από τον οργανισμό πληρωμής στην εφορία. Σε περίπτωση που τα χρήματα εισπράττονται μέσω της εφορίας, αυτή προβαίνει σε συμψηφισμό και για οφειλές που είναι κατώτερες των 1.500 ευρώ (ΑΥΟ 1109793/6134-11/0016/ΠΟΛ 1223/24-11-99). Στην κατηγορία αυτή δεν υπάγονται μισθωτοί ή συνταξιούχοι των ανωτέρω φορέων ή αγρότες για την είσπραξη αποζημιώσεων ή επιχορηγήσεων και επιδοτήσεων

3η συνέπεια: Οποιος δεν πληρώσει δεν μπορεί να πάρει φορολογική ενημερότητα για να πουλήσει το ακίνητό του (ΠΟΛ 1223/24-11-99).Για την ακρίβεια σύμφωνα με την ΠΟΛ 1124/27-5-11 στην περίπτωση αυτή εκδίδεται βεβαίωση οφειλής και το ποσό που οφείλεται παρακρατείται από το τίμημα του ακινήτου. Ο αγοραστής δεν υποχρεούται να προσκομίσει φορολογική ενημερότητα.
Σε κάθε περίπτωση αν το χρέος ρυθμισθεί και καταβληθεί η πρώτη δόση εκδίδεται φορολογική ενημερότητα ισχύος ενός μηνός (ΠΟΛ 1047/28-2-2008) και θεωρούνται φορολογικά στοιχεία
Συνεπώς ακόμα κι αν κάποιος δεν πληρώσει, η τυχόν οφειλή θα καταβληθεί στις ανωτέρω περιπτώσεις είτε μέσω του τιμήματος του ακινήτου, είτε μέσω συμψηφισμού

Η αλήθεια είναι ότι όσοι δεν θα πληρώσουν δεν είναι υποχρεωμένοι ούτε προσφυγή να κάνουν, ούτε να υποβάλουν δήλωση αδυναμίας πληρωμής στην εφορία (την οποία μάλιστα δεν είναι υποχρεωμένη να δεχθεί η εφορία). Κανονικά εάν ήμασταν σε ένα πραγματικό κράτος δικαίου η απόφαση  ενός δικαστηρίου ότι ένα τέλος είναι αντισυνταγματικό θα έπρεπε να ενεργεί υπέρ όλων και με νεότερη νομοθετική ρύθμιση να επιστρέφονται σε όσους κατέβαλαν τα ποσά ως αχρεωστήτως καταβληθέντα ή να συμψηφίζονται με νεότερες οφειλές. Επειδή όμως βρισκόμαστε στην Ελλάδα, το Κράτος επικαλείται συνήθως ότι η δικαστική απόφαση ενεργεί μόνο υπέρ του διαδίκου που την κέρδισε και αρνείται την επιστροφή των ποσών ή σε εξαναγκάζει σε καινούργιες δικαστικές ενέργειες. Θα ήταν συνεπώς χρήσιμο όσοι έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν τουλάχιστον προσφυγή κατά του επιβαλλόμενου τέλους. Μαζί με τα ανωτέρω ψέματα κυκλοφορούν λοιπόν και διάφορες άλλες τερατωδίες που προσπαθούν να αποτρέψουν όσους θέλουν να μην πληρώσουν από το να κάνουν προσφυγή.

Ψέμα 1ο Για να καταθέσω προσφυγή πρέπει να πληρώσω το τέλος (ή το ½ αυτού)
Ουδέν αναληθέστερο: η άσκηση της προσφυγής δεν αναστέλλει μεν την υποχρέωση καταβολής του ποσού (για να ανασταλεί η υποχρέωση καταβολής πρέπει κάποιος να καταθέσει σχετική αίτηση αναστολής και να του χορηγηθεί), πλην όμως η καταβολή του ποσού ή μέρους αυτού δεν αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την κατάθεση ή την εκδίκαση της προσφυγής (η καταβολή του ½ του ποσού αποτελεί προϋπόθεση μόνο για την άσκηση έφεσης κατά της απόφασης που θα εκδοθεί και φυσικά μόνο επί του ποσού που θα καθορίζεται ως καταβλητέο με τη δικαστική απόφαση -άρθρο 93§3 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, όπως τροποποιήθηκε με τον ν.3900/2010)

Ψέμα 2ο Η προσφυγή είναι πανάκριβη
Η αλήθεια είναι ότι η προσφυγή είναι πάμφτηνη. Το παράβολο για την προσφυγή είναι 2% επί του ποσού του φόρου που προσβάλλεται. Το 1/3 του ποσού του παραβόλου καταβάλλεται με την κατάθεση της προσφυγής και τα 2/3 κατά την εκδίκαση (άρθρο 277§3-4 ΚΔΔ). Κατώτατο όριο παραβόλου δεν προβλέπεται. Συνεπώς εάν κάποιος οφείλει τέλος επιτηδεύματος πρέπει να καταβάλει παράβολο 6 ευρώ (2% Χ 300 ευρώ) από τα οποία 2 ευρώ με την κατάθεση και 4 ευρώ κατά την εκδίκαση.
Η προσφυγή κατατίθεται στο αρμόδιο δικαστήριο (Διοικητικό Πρωτοδικείο) και πρέπει απαραίτητα να επιδοθεί με δικαστικό επιμελητή εντός προθεσμίας 20 ημερών από την λήξη της προθεσμίας άσκησής της και στην εφορία (άρθρο 126§1 ΚΔΔ).

Ψέμα 3ο Πρέπει να πληρώσω αμοιβή δικηγόρου
Για ποσά μέχρι 580 ευρώ δεν απαιτείται παράσταση δικηγόρου (άρθρο 27§2α ΚΔΔ)

Ψέμα 4ο Η προθεσμία άσκησης της προσφυγής έχει λήξει
Κυκλοφορεί η ψευδής φήμη ότι όποιος ήθελε να κάνει προσφυγή έπρεπε να την ασκήσει μέχρι την προθεσμία πληρωμής της πρώτης δόσης. Η προθεσμία για την άσκηση προσφυγής είναι 60 ημέρες από την ημέρα που θα λάβει κανείς το σχετικό πολυεκκαθαριστικό (άρθρο 66 ΚΔΔ)
Περαιτέρω, όποιος έχει την οικονομική δυνατότητα μπορεί να καταθέσει και αίτηση αναστολής της καταβολής του φόρου (το παράβολο στοιχίζει 100 ευρώ) αρκεί να μην έχει καταβάλει το φόρο (άρθρο 202 ΚΔΔ).

Σε κάθε περίπτωση βέβαια επισημαίνουμε ότι το ζήτημα δεν είναι πρωτίστως δικαστικό, αλλά πολιτικό. Η ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής του Μνημονίου είναι η αναγκαία προϋπόθεση για να μπει φραγμός στην αναίρεση των κοινωνικών κατακτήσεων και συμβιβασμών μιας προηγούμενης περιόδου και στην καταβαράθρωση των λαϊκών στρωμάτων. Αποτελεί συνεπώς καθήκον όλων μας, δικηγόρων, δικαστικών επιμελητών, δικαστικών υπαλλήλων να συστρατευτούμε με τις απεργίες και τις καταλήψεις των εργαζομένων, να συσπειρωθούμε σε λαϊκές συνελεύσεις και επιτροπές γειτονιάς που θα δημιουργήσουν ένα ευρύ δίκτυο αλληλεγγύης, αντίστασης και ανατροπής.

_______________________________________________________________________

Το προτυπο προσφυγής εισφοράς και τέλους


_______________________________________________________________________

Λιγδιασμένες ψυχές

Του ΚΩΣΤΑ ΒΑΞΕΒΑΝΗ (26/10/2011 LIFO)



To αυτάρεσκο μόρφωμα της ελληνικής Βουλής.

Magnify Image
Τρέμω μήπως έχουμε γίνει ίδιοι. Μήπως είμαστε εμείς. Βλέπω τις ξεχειλωμένες κοιλιές, αυτό τον τυμπανισμό που έχει το πτώμα της νεκρής συνείδησης κι ανατριχιάζω. Νιώθω τη μυρωδιά της λιγδιασμένης ψυχής, αυτή την αποφορά της μέσα σαπίλας, και αηδιάζω. Αν έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν, τότε μπορεί και να μας αξίζει αυτή η μάζα με ψέματα. Αυτή η παχύδερμη απάτη, παραφουσκωμένη με τα αέρια της σήψης. Φοβάμαι μήπως είναι και η δικιά μας σήψη.

Τον παρατηρώ στην τηλεόραση. Είναι αυτός ο  Έλληνας πολιτικός; Ένα κουστούμι λεκτικής ακροβασίας, που μέσα του ιδρώνει ένα σώμα σιχαμερό, με λιπώδεις στρώσεις αναισθησίας κι αυταρέσκειας; Όχι, δεν είναι, αλλά τρομάζω μήπως και είναι.

Δεν μπορεί η Ελλάδα να έχει κάνει τόσα λάθη ώστε να είναι έτσι. Δεν μπορεί να αυταπατάται, θεωρώντας ευφυΐα την ευκολία με την οποία εξαπατάται. Εξυπνάδα, την τυποποιημένη τακτική της παραδοσιακής απατεωνιάς, σαν αυτή που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά και από πατέρα στα παιδιά του.
Παρατηρώ χρόνια στην τηλεόραση τα χέρια που κινούνται στον αέρα σαν να προσπαθούν να σπρώξουν τις φράσεις του παντού, τις πεταλουδίτσες της λεξιπλασίας, που δεν είναι τίποτα άλλο από βρομερά σκουλήκια που έβγαλαν φτερά αφού σύρθηκαν.

Δεν θέλω να πιστέψω πως αυτή είναι η χώρα. Η εικόνα ενός υπερφίαλου σαπιοκοιλιά, ενός άρρωστου εγωλάτρη, που φτάνει να ναρκισσεύεται με την ασχήμια του. Που γίνεται Θεός και προσκυνητής του εαυτού του.

Η χώρα είναι κάτι διαφορετικό. Αν όχι, πρέπει να γίνει γρήγορα. Πρέπει ν’ αποκαταστήσει τη σχέση της με την πολιτική. Αλλιώς θα συνεχίσει να εκπορνεύεται, όπως οι σταρλετίτσες που αγκαλιάζουν τον αποκρουστικό όγκο της λιπαρής βρομιάς και σκαρφαλώνουν στην πολιτική, βαφτίζοντάς τον όγκο σοφίας.

Παρατηρώ χρόνια αυτό το τέρος, το αδηφάγο τερατώδες σώμα της υποκρισίας, που τρέφεται από τις σάρκες της ελπίδας μας, μαζί με τα φουα-γκρά των προστατών του. Αυτό τον βάτραχο της διαφθοράς που νομίζει ότι έγινε πρίγκιπας επειδή τον φίλησαν τα εκδοτικά συμφέροντα, οι ομοτράπεζοι στο μεγάλο φαγοπότι.

Ο αυτόκλητος σωτήρας που θεσμοθετεί χρόνια τη διαφθορά, την ατιμωρησία, κάνοντας νόμους πιο βρόμικους από τα σωματικά του υγρά. Που κάνει έργα, Ολυμπιάδες, αγορές και πωλήσεις κρατικών ακινήτων για να γεμίζει την κοιλιά του με μίζες.

Αυτό το χοντρό παιδί που κρατά τα εξαπτέρυγα του παραθρησκευτικού σκοταδισμού, τηρώντας με ιερή ευλάβεια τους κανόνες της συναλλαγής και της πολιτικής -πέραν την οικονομικής- είσπραξης. Που καταχώνιασε τους φακέλους του σκανδάλου με το Βατοπέδι πριν τους ανακαλύψει η δημοσιογραφική έρευνα.

Αποκλείεται να είναι έτσι η Ελλάδα. Εικόνα και ομοίωση της αφράτης φαμφαρολογίας του και της επιστημοσύνης των γνωριμιών. Ένα τηλεμάρκετινγκ στο οποίο πουλά μπορδοροδοκόκκινα πολιτικά χαλιά και πετραχήλια. Αυτό το μεταλλαγμένο ζώο της πολιτικής, που απειλεί και καταβροχθίζει ανθρώπους.

Ο χορτάτος της διαπλοκής, που προσπαθεί να συνετίσει τους πεινασμένους. Το παραγεμισμένο σακί με τις βρομιές, που στέκει όρθιο γιατί κανένας δεν θέλησε να το γυρίσει ανάποδα.

Παρακολουθώ χρόνια αυτό το αυτάρεσκο μόρφωμα, που προσπαθεί να κάνει την Ελλάδα σαν τα μούτρα του. Μια παραμορφωμένη μάζα που αγιογραφείται ως μορφωμένη από αυτούς που αντέχουν την μπόχα του ή την εμφανίζουν ως τη μυρωδιά όλων μας. Όχι, δεν είναι έτσι η Ελλάδα. Μόνος του σαπίζει.

Απλώς, όπως όλοι οι Ναπολέοντες, αγνοεί πως κατασκευάζει το Βατερλώ του. Καταδικασμένος να μείνει στη μνήμη των ανθρώπων αυτής της χώρας, όχι όπως ο ιστορικός Ναπολέοντας αλλά σαν αυτή την καρικατούρα του τρελού, με το ένα χέρι να μπαίνει στο σακάκι.

ΥΓ.: Γι’ αυτούς που αναζητούν μορφή και ονόματα για όσα περιγράφω, είναι χωρίς αντικείμενο. Πρόκειται για το λιπαρό πρόσωπο του πολιτικού μας συστήματος.

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Πώς στηθηκε το μεγάλο κόλπο με την Proton Bank


Πώς στηθηκε το μεγάλο κόλπο με την Proton Bank


Τα τελευταία χρόνια το όνομα Λαυρεντιάδης είχε εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της επιχειρηματικής ζωής του τόπου. Αλλοτε αναφερόταν ως το υπόδειγμα μίας επιτυχούς επιχειρηματικής πορείας, άλλοτε τροφοδοτούσε χρηματιστηριακές προσδοκίες, τις περισσότερες ωστόσο φορές προκαλούσε ερωτηματικά με το μέγεθος της αξίας των κινήσεών του και το περίπλοκο της σκακιέρας την οποία έστησε στον επιχειρηματικό στίβο.

Παρά τις γκρίνιες των μικρομετόχων, που έσπευσαν να βάλουν τα χρήματά τους στις διάφορες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, χρήματα τα οποία έβλεπαν σε σύντομο χρονικό διάστημα να εξανεμίζονται, ένα ολόκληρο σύστημα δημοσίων σχέσεων και διαφημιστικής δαπάνης εξακολουθούσε να διατηρεί τον Λαυρεντιάδη στο πάνθεον των success stories.

Σε αυτό συνέβαλλαν οι κατά καιρούς γενναιόδωρες χορηγίες του σε πολιτιστικά δρώμενα, η ανελλιπής παρουσία του στα κοσμικά προσκήνια, οι σχέσεις του με όλο το πολιτικό φάσμα και ασφαλώς η ανακήρυξή του από το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο ως «επιχειρηματία της χρονιάς».

Ολα αυτά, ώσπου ο Λαυρεντιάδης ξέφυγε από το πλαίσιο της βιομηχανικής δραστηριότητας για να γίνει τραπεζίτης σε μία μικρή και ασήμαντη ως εκείνη τη χρονιά τράπεζα, την Proton Bank. Η εποπτική Αρχή, δηλαδή η Τράπεζα της Ελλάδος, εξ αρχής δεν είδε με καλό μάτι τούτη την κίνηση. Εξ αυτού του λόγου χρειάστηκε περίπου δέκα μήνες για να εκδώσει τη σχετική άδεια, χωρίς ωστόσο να τη βγάζει ποτέ την τράπεζα από το μικροσκόπιό της.

Βεβαίως, χρειάστηκε να περάσει αρκετός χρόνος, να παρατηρηθούν διαδοχικές αλλαγές στη διοικητική δομή της, να προξενήσουν εντύπωση οι ροές των δανείων και τα ανοίγματα που παρουσίαζε, ώσπου να ασχοληθεί μαζί της η Αρχή για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος και να βγάλει στην επιφάνεια όσα έβγαλε.

Και δεν είναι μόνο τα 51 εκατομμύρια, για τα οποία η κεντρική τράπεζα παρακολούθησε την πορεία τους (από την Proton σε διάφορα funds και από εκεί σε άλλες εταιρείες συμφερόντων Λαυρεντιάδη και στο τέλος σε καταθετικό λογαριασμό τρίτης τράπεζας, «από όπου έφευγαν με βαλιτσάκια», κατά την έκφραση στελέχους της ΤτΕ). Είναι και το ποσό των 722 εκατ. ευρώ των επισφαλών δανείων της Proton, το 90% των οποίων κατευθύνθηκε προς εταιρείες του Λαυρεντιάδη.

Βεβαίως η υπόθεση βρίσκεται στη Δικαιοσύνη, η οποία άσκησε ήδη δίωξη για υπεξαίρεση, απάτη και ξέπλυμα χρήματος, αν και η επιστροφή των 51 εκατομμυρίων διαγράφει την πρώτη κατηγορία, σύμφωνα με τον νόμο. Ηδη, πολλοί στην αγορά παρομοιάζουν την υπόθεση Λαυρεντιάδη με την πολύκροτη υπόθεση Κοσκωτά, αν και στην τελευταία το αντικείμενό της ήταν πολύ μικρότερο σε αξία.

ΑΥΓΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ
Ο Λαυρεντιάδης βάλθηκε από πολύ ενωρίς, σε ηλικία 35 ετών, να δημιουργήσει ένα νέο επιχειρηματικό τζάκι. Στην αρχή έδειχνε να τα καταφέρνει όσο έπαιζε μπάλα στο γήπεδό του, δηλαδή στη βιομηχανία. Οταν όμως επεκτάθηκε στις εκδόσεις και κυρίως στις τράπεζες, η σούπα χάλασε για να καταλήξει όπως κατέληξε και να οδηγηθεί στην απόφαση να μετοικήσει μόνιμα στο Λονδίνο, αφού προηγουμένως φρόντισε κάτω από τη μύτη της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς να μεταβιβάσει σε fund συμφερόντων ή επιρροής του τις περισσότερες εταιρείες του, χωρίς ωστόσο να απεμπλακεί ποτέ από αυτές.

«Επικοινωνιακά ήταν λάθος του να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να πωλήσει τις συμμετοχές του χωρίς στην ουσία να απεμπλακεί. Αυτό το πισωγύρισμα έκανε κακό στο προφίλ του, το οποίο είχε ήδη τρωθεί από την κατρακύλα της μετοχής της Alapis. Στο peak η κεφαλαιοποίηση της εταιρείας ήταν 1,3 δισ. ευρώ και σήμερα μόλις 2,45 εκατ. ευρώ. Πρόλαβε μέσα σε λίγο διάστημα να χάσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών», περιγράφουν άνθρωποι που ήταν κοντά του στην «αποκαθήλωση».
Την περίοδο 2003-2009 ο Λαυρεντιάδης κατάφερε να γιγαντώσει τις εταιρείες του και να προσδώσει αξία στους μετόχους που τον ακολουθούσαν.

Υπήρχαν βεβαίως και οι αντίθετες ψύχραιμες φωνές που υποστήριζαν ότι είναι «μετρ για την τσέπη του, αφού τα κέρδη ανά μετοχή των εταιρειών του έβαιναν μειούμενα λόγω της πληθώρας των τίτλων που εξέδιδε έπειτα από τεράστιες αυξήσεις κεφαλαίου, αλλά και γιατί ποτέ δεν μπορούσες να συγκρίνεις έναν ισολογισμό μίας χρήσης με έναν προηγούμενο, αφού πάντα τα μεγέθη ήταν ανόμοια λόγω των πολλών εξαγορών και συγχωνεύσεων στις οποίες προχωρούσε στο ενδιάμεσο». Αλλά, ως συνήθως, τέτοιες φωνές πνίγονται μέσα στον ορυμαγδό των επαίνων και των επιπόλαιων ή στοχευμένων δημοσιευμάτων.

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Η ΕΚ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΝΕΟΧΗΜΙΚΗ
Ο Λαυρεντιάδης απασχόλησε για πρώτη φορά το ευρύ επενδυτικό κοινό τον Μάρτιο του 2003, όταν πέρασε τις πύλες της Σοφοκλέους η εκ κληρονομίας Νεοχημική. Η εταιρεία, με έδρα το Αιγάλεω, ανήκε στην οικογένειά του και ο επιχειρηματίας είχε αναλάβει τις τύχες της όταν ήταν μόλις 18 ετών, ύστερα από τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα του. Η Νεοχημική, όμως, που έως τότε παρήγε φασόν απορρυπαντικά για μεγάλους διεθνείς οίκους, είναι αλήθεια ότι αναπτύχθηκε πολύ γρήγορα. Το 2005 πακέτα μετοχών της εταιρείας άρχισαν να μεταβιβάζονται σε ξένους θεσμικούς.

Η συνεργασία του με τον χρηματιστή κ. Μ. Βάρσο άρχισε να αποδίδει καρπούς. Οι διψήφιοι ρυθμοί ανάπτυξης της εταιρείας και οι εξασφαλισμένες δουλειές από πολυεθνικές χημικές βιομηχανίες έδιναν το απαραίτητο growth story, που πούλησε πολύ καλά ο κ. Βάρσος στους ξένους επενδυτικούς οίκους. Ηταν περίεργο φαινόμενο για τα δεδομένα της εποχής ξένοι θεσμικοί να τοποθετούνται σε εταιρείες μικρής κεφαλαιοποίησης.

Μάλιστα, τις συναλλαγές είχε ψάξει και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για να καταλήξει ότι όντως οι αγοραστές είναι μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι. Η Νεοχημική πωλήθηκε το 2008 στο Carlyle Group προς 19 ευρώ ανά μετοχή, όταν η τιμή εισαγωγής της ήταν 1,39 ευρώ. Το αμερικανικό fund ξόδεψε πάνω από 700 εκατ. ευρώ για να αποκτήσει την πλειονότητα των μετοχών της Νεοχημικής.

Ο Λαυρεντιάδης πώλησε στην ανώτατη τιμή την εταιρεία του και εισέπραξε σε προσωπικό επίπεδο περίπου 130 εκατ. ευρώ. Η επαναγορά της Νεοχημικής έπειτα από δύο χρόνια, ύστερα από δικαστικό αγώνα που είχε ξεκινήσει η Carlyle, έδωσε τροφή στα σενάρια ότι ο ισολογισμός ήταν «μαγειρεμένος». Ο ίδιος υποστήριξε ότι επαναγόρασε την εταιρεία για συναισθηματικούς λόγους και απέδωσε την κακή πορεία της στο μάνατζμεντ των Αμερικανών. Ωστόσο, πολλοί είναι εκείνοι που σήμερα λένε ότι από αυτή την ιστορία έχασαν μυθώδη ποσά.

ΤΟ ΕΥΡΗΜΑ ΤΗΣ ALAPIS
Στο τέλος του 2006 δημιούργησε την Alapis με τη συγχώνευση τεσσάρων εταιρειών (Veterin, ΕΒΙΚ, Lamda Detergent και Εlpharma). Μέσα σε τέσσερα χρόνια και ύστερα από 19 εξαγορές, μεταξύ αυτών και της Γερολυμάτος, η Alapis έγινε η μεγαλύτερη φαρμακοβιομηχανία στη χώρα μας, αλλά με σοβαρά προβλήματα ρευστότητας.

Σήμερα, η Alapis βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, καθώς με βάση την εξαμηνιαία λογιστική κατάσταση που έχει δημοσιεύσει, αντιμετωπίζει πλέον τεράστιο πρόβλημα διαχείρισης των χρεών της. Το σύνολο των υποχρεώσεων στο εξάμηνο ανερχόταν σε 1,1 δισ. ευρώ, οι βραχυπρόθεσμες δανειακές υποχρεώσεις σε 810,6 εκατ. ευρώ και τα ταμειακά διαθέσιμα σε 83.333 ευρώ από 210.000 ευρώ που ήταν στο σύνολο του 2010.

Ωστόσο, στην υποσημείωση του ορκωτού ελεγκτή αναφέρεται ότι από τις δανειακές υποχρεώσεις 810,6 εκατ. ευρώ, η εταιρεία βρίσκεται σε διαδικασία διαπραγμάτευσης με τις τράπεζες συνολικού ποσού 735 εκατ. ευρώ, πράγμα όμως που είναι αμφίβολο εάν τελεσφορήσει. Ηδη, σύμφωνα με τραπεζικούς κύκλους, το θέμα δείχνει να σκαλώνει. Οσοι επένδυσαν στην εταιρεία βλέπουν να έχουν χάσει τα χρήματά τους, αφού η τιμή της μετοχής της είναι μόλις 5 λεπτά του ευρώ! Στον όμιλο απασχολούνται 1.472 άτομα, που ανησυχούν για το μέλλον τους, καθώς ξεκίνησαν απολύσεις και μειώσεις αποδοχών.

ΚΤΙΖΟΝΤΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ
Η επιτυχημένη στην αρχή επιχειρηματική πορεία του και τα πολλά λεφτά άνοιξαν δρόμους στον νεαρό επιχειρηματία. Φίλα προσκείμενος στη Νέα Δημοκρατία, σήκωνε το τηλέφωνο και μιλούσε με όλους τους τότε υπουργούς. Αριστες σχέσεις φρόντιζε να έχει όμως και με στελέχη του ΠαΣοΚ και με την Αριστερά. Μάλιστα, έκανε εντύπωση η παρουσία του σε μία εκδήλωση που είχε διοργανώσει ο μακαρίτης Λεωνίδας Κύρκος, ενώ παράλληλα του ήρθε πολύ βολική η ανακήρυξή του ως επιχειρηματία της χρονιάς το 2006 από το ΕΒΕΑ, με μία πρόχειρη, είναι αλήθεια, επιχειρηματολογία. (σ.σ. Είναι πολλοί εκείνοι που υποστηρίζουν πλέον ότι αυτού του είδους οι διακρίσεις πρέπει να τεθούν σε νέα βάση για να μην εκθέτουν τους διοργανωτές).

Κάπως έτσι άρχισε να στήνεται και ένα κοινωνικό στάτους. Η φρουρά του άρχισε να αυξάνεται και όπου πήγαινε η αυτοκινητοπομπή που τον συνόδευε δημιουργούσε μποτιλιάρισμα. Εκανε κουμπαριά με τον τέως πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα κ. Ντάνιελ Σπέκχαρντ, τον οποίο και διόρισε πρόεδρο του ΔΣ στην Proton Βank, προξενώντας τεράστια εντύπωση και δημιουργώντας πλήθος σεναρίων. Εγινε μανιώδης συλλέκτης έργων και ήταν χορηγός σε αρκετές εκδηλώσεις της Τέχνης και των Γραμμάτων που ελάμβαναν χώρα στο Μουσείο Μπενάκη, στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, στο Μέγαρο Μουσικής κ.ά. Παράλληλα βοηθούσε με σημαντικά ποσά φιλανθρωπικά ιδρύματα και την Εκκλησία.

Τη θέση της «μικρής» Merit ως συμβούλου στα επιχειρηματικά του σχέδια πήραν η Deutsche Βank, η RΒS και οι ελληνικές Alpha και Πειραιώς. Στις αρχές του 2010 χρηματοδότησε την Εδρα Μελετών Ν.Α. Ευρώπης Λαυρέντη Λαυρεντιάδη στο Τhink Τank Center for Strategic and Ιnternational Studies στην Ουάσινγκτον και έγινε προνομιακός συνομιλητής ανθρώπων που κινούν τα νήματα σε όλα τα πλάτη και μήκη της Γης.

ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
 Στην αρχή αθόρυβα αλλά στην πορεία με εκκωφαντικές κινήσεις ο Λαυρεντιάδης επεκτάθηκε μαζί με τον κ. Π. Κυριακίδη στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Οι εκδοτικές δραστηριότητες του κ. Κυριακίδη εμφανίζονται να είναι αυτόνομες, πέρα από τις δουλειές του Λαυρεντιάδη. Για αυτό και ο ίδιος ο κ. Κυριακίδης έσπευσε να διευκρινίσει στο ΧΑ όταν η εταιρεία ΝΕΠ Εκδόσεις απέκτησε το 12,53% του Πήγασου («Εθνος», «Ημερησία» κ.ά.) και το 10,14% της Χ. Κ. Τεγόπουλος («Ελευθεροτυπία») ότι είναι ο βασικός μέτοχος της ΝΕΠ.

Οπως και να έχει, οι επενδύσεις στα ΜΜΕ είχαν χαρακτηριστεί από πολλούς «τουλάχιστον αλλοπρόσαλλες». Εξαγοράστηκαν εφημερίδες και κανάλια ζημιογόνα - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων - σε έναν κλάδο που και προ κρίσης κλυδωνιζόταν. Ολα έδειχναν ότι οι δύο επιχειρηματίες επεδίωκαν «ασυλία» από τα ΜΜΕ. Οι ίδιοι έλεγαν ότι διαμορφώνουν ένα χαρτοφυλάκιο συμμετοχών το οποίο υπό την ομπρέλα της ΝΕΠ θα έμπαινε στο Χρηματιστήριο.

Σήμερα ο όμιλος ΝΕΠ, εκτός από το 12,53% του Πήγασου και το 10,14% της Χ. Κ. Τεγόπουλος, ελέγχει μεταξύ άλλων το 10% στον ΣΚΑΪ FΜ, το 10% του Red FΜ, το 50% του περιοδικού «Επίκαιρα» (το άλλο 50% το κατέχουν οι Εκδόσεις Λιβάνη) και το 26,66% της εκδοτικής εταιρείας του κ. Γ. Κύρτσου. Επίσης, με 100% ελέγχει τον ραδιοσταθμό Flash, τους τηλεοπτικούς σταθμούς Κανάλι 10 και Sport ΤV, την αγγλόφωνη εφημερίδα και το portal «Αthens Νews» και τις εφημερίδες «Εspresso», «Χώρα», «Ισοτιμία», «Score» και την εταιρεία Daily Ρress (περιοδικός Τύπος).

Με την εμπλοκή του Λαυρεντιάδη στο ποδόσφαιρο τα πράγματα ήταν πιο απλά. Τον Νοέμβριο του 2009 έναντι 25 εκατ. ευρώ απέκτησε το 9,9% της ΠΑΕ Ολυμπιακός, το 50% της Καραϊσκάκης ΑΕ που εκμεταλλεύεται το γήπεδο του Ολυμπιακού και το 10% της Θρύλος ΑΕ.

Οι περισσότερες εξ αυτών των συμμετοχών εξακολουθούν να καταγράφουν ζημιές, χωρίς ωστόσο τούτο να σημαίνει ότι η προσωπική περιουσία που απεκόμισε ο επιχειρηματίας υφίσταται τις συνέπειες. Τις συνέπειες όλης αυτής της διαδρομής υφίσταται το κράτος, μέσα από τη διάσωση της Proton Bank, οι χιλιάδες μικρομέτοχοι που έχασαν τα χρήματά τους και ασφαλώς οι εργαζόμενοι των εταιρειών που βλέπουν το μέλλον τους αβέβαιο, αν όχι μαύρο.

ΖΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΧΡΗΜΑ
«Ο Λαυρεντιάδης ζάλιζε το χρήμα, προτού αυτό καταλήξει στην τσέπη του!». Με αυτή ακριβώς τη φράση περιέγραψε στο «Κέρδος» τραπεζίτης που είναι σε θέση να γνωρίζει πολύ καλά τα της Proton Bank. Εταιρείες-σφραγίδες που δανειοδοτήθηκαν με την ίδρυσή τους, μεταφορές κεφαλαίων δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ και δύο υπό εκκαθάριση εταιρείες, οι οποίες αποτέλεσαν τους τελικούς αποδέκτες ύποπτων διαδρομών χρήματος.

Το πόρισμα άλλωστε του προέδρου της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Π. Νικολούδη, που διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών για να σταθεί η αφορμή για την ποινική δίωξη και η αρχή για την επιστροφή των 51 εκατ. ευρώ στην Proton, φέρνει στο φως νέα στοιχεία για το πώς έσπασε και πούλησε δραστηριότητες που ανήκαν στον όμιλο Alapis ο Λαυρεντιάδης. Και επίσης τα ποσά με τα οποία δανειοδοτήθηκαν οι νέες εταιρείες.

Οτι δηλαδή ο βασικός μέτοχος και πρόεδρος της Proton Bank έως την 31η Ιανουαρίου 2011 χρησιμοποίησε την Τράπεζα για να συγκεντρώσει καταθέσεις, προσφέροντας δελεαστικά επιτόκια, ώστε εν συνεχεία να δανειοδοτήσει επιχειρήσεις που είτε ανήκαν στον ίδιο, είτε είχαν ήδη πουληθεί, αλλά συνέχιζαν να βρίσκονται στη σφαίρα των συμφερόντων του. Το πόρισμα παραθέτει στοιχεία για τη δανειοδότηση - ύψους 51 εκατ. ευρώ από την Proton Bank - των εταιρειών Alapis ΑΒΕΕ, Εlfe, Αcolab, ΜΑΚ ΑΕ, Εξέλιξη ΑΕ, Εscado Ιnvestments LΤD, Μπαλλής Ηome Car ΑΕ και Ρrovet ΑΕ.
Από τις παραπάνω εταιρείες, η προσοχή της αγοράς πέφτει στις Acolab, MAK AE, Εξέλιξη ΑΕ και Escado Investments LTD.

Πρόκειται για άγνωστες εταιρείες στο επενδυτικό κοινό, που όπως αποκαλύπτει το πόρισμα συστάθηκαν το τελευταίο τρίμηνο του 2010 ή αγόρασαν, την ίδια περίοδο, δραστηριότητες της Alapis.
Κάποια εξ αυτών, μάλιστα, η ΜΑΚ ΑΕ, χαρακτηρίζεται εταιρεία-σφραγίδα γιατί δεν διαθέτει δικές της παραγωγικές εγκαταστάσεις και χρησιμοποιεί ακόμη και το λογιστήριο και τις υπόλοιπες υποδομές της Alapis από την οποία πρόκειται να αγοράσει κλάδο δραστηριότητας!

Τόσο η ΜΑΚ όσο και η Εξέλιξη ΑΕ και η Acolab δανειοδοτήθηκαν από την Proton το τελευταίο τρίμηνο του 2010 με σημαντικά ποσά (άνω των 69 εκατ. ευρώ) και ενώ εκκρεμούσε η απόσχιση ή η ολοκλήρωση της πώλησης δραστηριοτήτων, η λήψη των απαραίτητων εγκρίσεων από τον ΕΟΦ και φαινόταν ότι τα μοναδικά τους έσοδα θα προέρχονταν από τους εισφερόμενους ή αγοραζόμενους κλάδους της Alapis.

Το πόρισμα αναφέρει ότι μέρος των δανείων που χορήγησε η Proton στις επιχειρήσεις Αlapis ΑΒΕΕ, Εlfe, Αcolab, ΜΑΚ ΑΕ, Εξέλιξη ΑΕ, Εscado Ιnvestments LΤD, Μπαλλής Ηome Car ΑΕ και Ρrovet ΑΕ κατέληξε στις ανενεργές εταιρείες Γλυκιά Γεύση και Χημικές Βιομηχανίες Βορείου Ελλάδος (ΧΒΒΕ).
Ειδικότερα, σε λογαριασμούς που διατηρούν οι δύο παραπάνω εταιρείες στην Τράπεζα Πειραιώς. Τα χρήματα ανελήφθησαν από τον συνεργάτη του Λαυρεντιάδη κ. Διονύση Μπίθαρη. Η Γλυκιά Γεύση ΑΕ τελεί υπό εκκαθάριση, όπως και η ΧΒΒΕ, από την 1η Ιουλίου 2010.

Ο κ. Νικολούδης συμπεραίνει στο πόρισμα ότι προκύπτει παραπλάνηση των καταθετών από τον Λ. Λαυρεντιάδη και όσους διετέλεσαν εκτελεστικά μέλη της διοίκησης της Proton κατά τη διάρκεια του 2010. «Προσέφεραν επιτόκια καταθέσεων που σε ορισμένες περιπτώσεις ανέρχονταν στο 9% και από την άλλη χορηγούσαν δάνεια με επιτόκιο 3,5%. Με βάση τα παραπάνω μαθηματικά και οικονομικά δεδομένα, η λειτουργία της Τράπεζας όχι μόνο δεν διασφάλιζε τις καταθέσεις των πελατών της, αλλά αντίθετα δημιουργούσε κίνδυνο περιουσιακής βλάβης», αναφέρει το πόρισμα.

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Ανοιχτή επιστολή του Κ. Βαξεβάνη στον Ευαγ. Βενιζέλο

19 Οκτ 2011 | ΠΑΝΔΩΡΙΚΩΣ | Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης 



Κύριε Βενιζέλο,

Αυτά που σας  γράφω τα ξέρετε και εσείς και  εγώ. Τα υποψιάζεται, φαντάζομαι, πλέον και ο κόσμος. Θα περιοριζόμουν στην “αντιπαράθεσή” μας στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, αν δεν μου πατούσατε τον “κάλο” με αυτό το “είσαι δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης και πληρώνεσαι από τον ελληνικό λαό”. Εύχομαι να μην εννοείτε αυτό που όλοι κατάλαβαν.

Είμαι λοιπόν δημοσιογράφος και αυτή την εποχή τυγχάνει να εργάζομαι στη Δημόσια Tηλεόραση και όχι Κρατική, όπως την αποκαλείτε εσείς. Έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, γιατί αντικατοπτρίζει την αντίληψη που έχει ο καθένας για την ΕΡΤ. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να ελέγχει την εξουσία. Αυτή είναι η υποχρέωσή μου, άσχετα αν αυτό δεν σας αρέσει. Το γεγονός επιπλέον πως “με πληρώνει ο ελληνικός λαός” είναι μια ακόμη ευθύνη για μένα, καθώς πρέπει να “αξίζω το μισθό μου”. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως και τους δυο μας πληρώνει ο ελληνικός λαός. Εσάς από το 1989, εμένα για τα 2-3 χρόνια που είμαι στην ΕΡΤ.

Το δεύτερο που ακούστηκε ως απειλή σε αυτή την  εκπομπή είναι πως θα δημοσιοποιήσετε το πόθεν έσχες των δημοσιογράφων. Αμήν! Προς το παρόν δημοσιοποιήστε στο ίντερνετ το πόθεν έσχες των βουλευτών, όπως ορίζει ο νόμος 3979 του 2011 (νόμος Ραγκούση), γιατί ως την ώρα που σας γράφω είσαστε παράνομοι. Θα πρότεινα επίσης να ελέγξετε το “πόθεν” και όχι το “έσχες” των εκατομμυριούχων βουλευτών και βεβαίως να το φορολογήσετε. Είναι πιο ηθικό και αποδοτικό από το να κόβετε συντάξεις των 300 ευρώ. Δεν κατηγορώ κανέναν Έλληνα πολιτικό για κλέφτη. Αλλά ξέρετε τα περί της γυναικός του Καίσαρα. Αν και στην ελληνική Βουλή δίνεται η εντύπωση πως ο Καίσαρας είναι η γυναίκα του βουλευτή, που απλώς έτυχε να έχει προίκα.

Πάμε τώρα στα πιο  δύσκολα. Κύριε Βενιζέλο, είσαστε μια πολύ σημαντική μονάδα αυτού που ονομάζουμε πολιτικό σύστημα. Του συστήματος που ευθύνεται, σε μεγάλο βαθμό, γι αυτό που είναι η χώρα. Μας αρέσει να μιλάμε αορίστως γι αυτό, αλλά εγώ έχω μάθει να μιλώ συγκεκριμένα. Στα υπουργεία που υπηρετήσατε, τα νομοθετήματά σας (ναι, ξέρω είναι της Βουλής, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ) τα συναντώ συνεχώς σε έρευνές μου, ως “ασπίδα προστασίας” του πολιτικού συστήματος και του ζωτικού του χώρου. Ο νόμος “περί ευθύνης υπουργών”, περί μη ευθύνης δηλαδή, είναι δικό σας δημιούργημα. Αυτό το έκτρωμα που οδηγεί στην ατιμωρησία, που μετρά την παραγραφή όχι με χρόνια αλλά (άκουσον άκουσον) με θητείες στη Βουλή, που είναι μια πρόκληση για την κοινωνία. Αυτό το νόμο χρησιμοποίησε ο κύριος Καραμανλής για να παραγράψει τα αδικήματα των υπουργών του στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου και όχι μόνο.

Δικός σας νόμος είναι και αυτός που ορίζει τα περί λειτουργίας των καναλιών. Σε όλη τη χώρα, δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε περίπτερο χωρίς άδεια. Μπορούν όμως τα κανάλια. Αυτά τα κέντρα εξουσίας, λειτουργούν με προσωρινές άδειες. Έτσι καναλάρχες και κυβερνήσεις μπορούν να αλληλοεκβιάζονται και να “αυτορυθμίζονται”.
Δικός σας είναι ο νόμος που ρύθμισε τα χρέη των ΠΑΕ, δηλαδή Ανωνύμων Εταιριών, κάτω από την «λαϊκή απαίτηση» των οπαδών. Οι ΠΑΕ αυτές χρεώθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους (μέχρι και πλαστά τιμολόγια έκοβαν) και εσείς χαρίσατε τα χρέη. Τα κλεμμένα. Πήρατε δηλαδή τα δικά μου λεφτά και τα δώσατε στα λαμόγια και τις παράγκες.

Ας αφήσουμε το παλιό σας νομοθετικό έργο και ας πάμε στο δεύτερο. Δηλαδή στο Proton. Σημειώνω προκαταβολικά πως όλα τα στοιχεία δείχνουν πως είναι μια προσωπική σας μεθόδευση και όχι μια κυβερνητική απόφαση. Αυτό δεν έχει να κάνει με την δική μου “επιθετική σχεδίαση” αλλά με την πραγματικότητα. Στο υπουργικό συμβούλιο δεχθήκατε σφοδρή επίθεση για την υπόθεση Proton, αλλά προχωρήσατε.

Η εφημερίδα Ελευθεροτυπία  αποκάλυψε πως τον Ιούλιο του 2011, πήρατε την απόφαση να δώσετε 100 εκατομμύρια από τα αδιάθετα του Δημοσίου στην Τράπεζα Proton του κυρίου Λαυρεντιάδη. Την εποχή εκείνη ο κύριος Λαυρεντιάδης και η Τράπεζά του ήταν υπό έλεγχο για υπεξαιρέσεις. Επίσης ο νόμος 2362/95 (νόμος που έγινε ακριβώς για να μην υπάρχουν σκάνδαλα Κοσκωτά) δεν επέτρεπε αυτή την χρηματοδότηση. Τα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους με επιστολή τους σας είχαν πει πως αυτό είναι παράνομο. Εσείς όμως το κάνατε. Στην εκπομπή είπατε πως η απόφαση αυτή των στελεχών του Λογιστηρίου του Κράτους «ήταν παράνομη γιατί δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα» Πρωτοτυπία νομική. Κάτι είναι ή όχι παράνομο, με βάση το αν συμπορεύεται με το νόμο και όχι με την κυκλοφορία των εφημερίδων. Πέρα βέβαια από το γεγονός πως όταν σας κοινοποιήθηκε η διαφωνία, δεν είχε δημοσιευτεί σε καμιά εφημερίδα. Ο παράνομος ήσασταν εσείς, με βάση το νόμο του 1995.

Αυτό το ξέρατε καλά. Γι αυτό προχωρήσατε σε ένα άλλο «νομοθέτημα». Σε άσχετο νόμο, τον 4002/2011 προσθέσατε άρθρο που σας αμνηστεύει προκαταβολικά. Νομοθετήσατε δηλαδή πως αν πρόκειται για θέματα συστημικής ευστάθειας των Τραπεζών, έχετε το δικαίωμα να πάρετε αποφάσεις χρηματοδότησης των Τραπεζών. Αυτό το «συστημικής» είναι μια νέα εφεύρεση. Μάλιστα ο νόμος φροντίζει να αμνηστεύσει τους υπουργούς Οικονομίας (και εσάς βέβαια) από το 1997. Γιατί από το 1997; Είχαμε συστημική αστάθεια από τότε ή παρουσιάζει αστάθεια κάποιος υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη;

Αφού δώσατε τα 100 εκατομμύρια  τώρα χρεώνετε το Δημόσιο με άλλα 800 για την κρατικοποίηση της  Τράπεζας. Η πτώση βεβαίως της Τράπεζας Proton δεν έχει καμία σχέση με την κρίση. Είναι αποτέλεσμα της διαχείρισης της από τα αφεντικά της. Επιχορηγούσαν τον εαυτό τους. Αντί να ασκήστε έλεγχο (με την Τράπεζα της Ελλάδας, (άλλη μεγάλη αμαρτία μια ιδιωτική Τράπεζα που εμφανίζεται ως θεσμικό όργανο του κράτους) τους χρηματοδοτήσατε και τελικώς μας τα φορτώσατε στην πλάτη.

Αλλά δεν σταματήσατε  εκεί. Ο κύριος Λαυρεντιάδης, ο οποίος φέρεται να έχει καταχραστεί 51 εκατομμύρια, δεν θα πάει φυλακή. Δεν θα υπάρξει καν ποινική δίωξη. Ο λόγος είναι ένας άλλος νόμος που έχετε ψηφίσει. Πάλι εδώ η υπογραφή σας. Με τον νόμο 3904/2010, θεσμοθετείτε το ακαταδίωκτο γι’ αυτούς που θα καταχραστούν χρήματα αλλά θα τα επιστρέψουν πριν διωχθούν ποινικά. Ετσι ο κύριος Λαυρεντιάδης, επιστρέφοντας τα 51 εκατομμύρια (αφού τα επένδυσε, κέρδισε απ αυτά ή οτιδήποτε άλλο) δεν διώκεται. Πρόκειται για μία ακόμη νομική «επανάσταση» που γίνεται με το πρόσχημα της αποσυμφόρησης των φυλακών. Ως πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, γνωρίζετε πως κατά καιρούς νόμοι για «αποσυμφορήσεις» κρύβουν την απελευθέρωση ολίγων επωνύμων που καταδικάστηκαν. Έτσι στο παρελθόν έχουν αποφυλακιστεί, «για την αποσυμφόρηση του σωφρονιστικού συστήματος» ο Μάκης Ψωμιάδης, ένας καναλάρχης και κάποιοι απατεώνες δικηγόροι εκ Θεσσαλονίκης…

Μπορώ να σας πω πολλά ακόμη. Πολλά, τα οποία είναι η δουλειά μου να σας τα πω. Πώς τα λένε στα δικαστήρια στις αγωγές κατά δημοσιογράφων (άλλος δικός σας νόμος); «Γεγονότα και αξιολογικές κρίσεις». Αυτό ακριβώς κάνω. Ένας λόγος παραπάνω γιατί πληρώνομαι «από τα λεφτά του Ελληνικού Λαού», όντας εργαζόμενος στην πολύπαθη Δημόσια Τηλεόραση που οι κυβερνήσεις θεωρούν τσιφλίκι τους. Θα σας παρακαλούσα να το σεβαστείτε. Και να σπαταλήσετε λίγη από την φημολογούμενη ευφυΐα και ρητορεία σας, να μου απαντήσετε. Γιατί αυτή είναι η δικιά σας υποχρέωση. Εκτός αν προτιμάτε να με απολύσετε.

_____________________________________________________________________

Η αφορμή


_____________________________________________________________________

Ο νόμος βρίσκεται εδώ και το επίμαχο απόσμασμα στη σελίδα 3919 αριστερή στήλη
_____________________________________________________________________

Σχετικά άρθρα : 1) 2)
_____________________________________________________________________

Η απληστία του καπιταλισμού και το νέο παγκόσμιο κίνημα. Συνέντευξη του Μάικλ Μουρ

()

Γεννήθηκε ένα παγκόσμιο κίνημα κατά του καπιταλισμού, τονίζει ο γνωστός σκηνοθέτης και συγγραφέας Μάικλ Μουρ. Σε συνέντευξη του στο BBC, τονίζει ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός νέου κινήματος που αναζητά ένα δίκαιο οικονομικό σύστημα. Η λογική της πολιτικής δράσης μέσα από τον κοινοβουλευτισμό έχει ξεπεραστεί στην σημερινή εποχή, πρόσθεσε. Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης του Μουρ.



Ε: Πόσο σημαντικές πιστεύετε ότι είναι αυτές οι μαζικές διαμαρτυρίες;

Α: Πιστεύω ότι είναι αρκετά σημαντικές. Πρόκειται για κάτι το οποίο συνεχώς εξαπλώνεται σε όλη την Αμερική. Νέα κινήματα “κατάληψης” γεννιούνται σε πόλεις καθημερινά ενώ το φαινόμενο εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για κάτι που σίγουρα έχει αγγίξει τους ανθρώπους. Ο ανταποκριτής σας είπε ότι μπορεί να φανεί παράξενο το γεγονός ότι πολλοί νέοι άνθρωποι συμμετέχουν σε αυτό που συμβαίνει στο “πάρκο”. Το μόνο παράξενο είναι ότι όλα τα κινήματα που διεκδίκησαν δικαιοσύνη ξεκίνησαν από ανθρώπους που ήταν πρόθυμοι να είναι εκεί έξω, να ρισκάρουν. Ο πρώτος άνθρωπος που έκαψε σουτιέν σόκαρε τους πάντες. Όλοι σκέφτηκαν ότι η πράξη αυτή ήταν τρελή και παράξενη, τότε όμως ήταν που το φεμινιστικό κίνημα πήρε μαζική μορφή και τα πράγματα εξελίχθηκαν καλύτερα από εκεί και έπειτα. Έτσι γίνεται συνήθως. Όλα τα κινήματα αντιμετωπίζονται με αυτό τον τρόπο στο ξεκίνημά τους. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και σήμερα με τη διαφορά ότι πρόκειται για ένα πολύ μεγαλύτερο και μαζικό κίνημα.

E: Η εκστρατεία των γυναικών είχε ως στόχο την άσκηση του δικαιώματος της ψήφου, ανεξάρτητα από το μηχανισμό ή τις μεθόδους που επιλέχθηκαν για την επίτευξη αυτού του σκοπού. Αναφορικά με το σημερινό φαινόμενο δεν είναι ξεκάθαρο το ποιός ακριβώς είναι ο επιδιωκόμενος στόχος. Καταλαβαίνετε τί αποσκοπεί η σημερινή εκστρατεία;

Α: Ναι, καταλαβαίνω σε τι αποσκοπεί. Υπάρχουν ένα σωρό λόγοι που βρίσκονται πίσω από την την απληστία του οικονομικού συστήματος η οποία στις ΗΠΑ είναι χτισμένη γύρω από τη Wall Street. Οι άνθρωποι έχουν βαρεθεί πια. Πενήντα εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ δεν έχουν υγειονομική περίθαλψη. Εκατομμύρια άλλοι έχουν χάσει τα σπίτια τους λόγω του αποκλεισμού ενώ αυτοί που ζουν σε συνθήκες φτώχειας σήμερα φτάνουν τα 46,2 εκατομμύρια, εκ των οποίων τα 13 - 18 εκατομμύρια είναι παιδιά που πέφτουν να κοιμηθούν στο κρεβάτι τους κάθε βράδυ υποσιτισμένα. Εκατομμύρια πολίτες έχουν κακοποιηθεί από το σύστημα. Δεν ανέχονται άλλο αυτή την κατάσταση. Ακόμη βρισκόμαστε στις 30 - 32 πρώτες ημέρες του κινήματος. Νομίζω πως είναι σημαντικό το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι σηκώνονται από τον καναπέ του σπιτιού τους και παίρνουν μέρος σε αυτό το κίνημα, ακόμη κι αν η απελπισία είναι αυτή που τους ωθεί στο να δραστηριοποιηθούν και να συμμετέχουν. Η φάση που διανύουμε αυτή τη στιγμή αυτό θα οδηγήσει σε κάτι μεγαλύτερο με πολιτικές απαιτήσεις σε ότι αφορά ένα σύστημα που έχει προκαλέσει πόνο σε τόσους πολλούς ανθρώπους.

Ε: Αναφέρεστε στην αλλαγή του συστήματος. Ωστόσο ο στόχος είναι η μεταρρύθμιση του καπιταλισμού ή το τέλος του;

Α: Εξαρτάται ποιον ρωτάς. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να δοθεί ένα τέλος στον καπιταλισμό. Νομίζω ότι είναι ένα πολύ κακό σύστημα. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι αναφέρομαι στον καπιταλισμό του 21ου αιώνα. Δεν θέλω να ακούσω καμία διάλεξη για τον Adam Smith και τις ιδέες του. Αναφέρομαι στο σύστημα η σύσταση του οποίου επιτρέπει στο πλουσιότερο ποσοστό του Αμερικανικού πληθυσμού που ανέρχεται μόλις στο 1% να κατέχει το 40% της πίτας. Σε αυτό το σύστημα οι πλουσιότεροι 400 Αμερικανοί διαθέτουν μεγαλύτερο πλούτο από τον πλούτο 150 εκατομμυρίων Αμερικανών, στο σύνολό του. Το γεγονός αυτό δεν έχει να κάνει με την αντικατάσταση του συστήματος με κάτι που πρόκειται να οδηγήσει ξανά στα ίδια. Ορισμένοι άνθρωποι στα μέσα μαζικής ενημέρωσης συγχέουν την σημερινή κατάσταση και αναρωτιούνται γιατί όσοι συμμετέχουν στο νέο κίνημα δεν επιχειρούν να αλλάξουν τη σημερινή κατάσταση μέσω του πολιτικού συστήματος. Οι άνθρωποι των ΜΜΕ ξεχνούν ότι ακριβώς αυτός ο τρόπος, δηλαδή μέσω της συμμετοχής στο πολιτικό σύστημα, οδήγησε στις σημερινές εξελίξεις. Οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται πλέον για τους νόμους που εγκρίνει η Γερουσία. Δεν τους αρκεί να ακούνε τους Γερουσιαστές ακόμη και εάν λένε σωστά πράγματα.

Ε: Μας είπατε ότι αυτό το κίνημα θα φέρει πολιτική αλλαγή. Πώς θα φτάσουμε σε αυτή την αλλαγή αν όχι μέσω της πολιτικής δράσης;

Α: Πρέπει να δούμε τι θα συμβεί. Το τί θα ακολουθήσει είναι άγνωστο στην παρούσα φάση διότι ακόμη παρακολουθούμε τη γέννηση ενός παγκόσμιου κινήματος που στρέφεται κατά των τραπεζών και της Wall Street. Οι άνθρωποι κυριολεκτικά είναι μπουχτισμένοι από την σημερινή κατάσταση. Δεν γνωρίζω τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια, επειδή βρισκόμαστε ακριβώς στην πραγματική γέννηση αυτού του κινήματος.

Ε: Τί φαντάζεστε ότι θα αντικαταστήσει τον καπιταλισμό, αν τελικά το κίνημα πετύχει στους στόχους του;

Α: Νομίζω ότι όλοι οι άνθρωποι θα ήθελαν ένα δημοκρατικό οικονομικό σύστημα. Με άλλα λόγια, όταν λέμε ότι ζούμε σε δημοκρατίες πρέπει να έχουμε υπόψη ένα οικονομικό σύστημα όπου οι άνθρωποι έχουν λόγο στον τρόπο με τον οποίο αυτό το σύστημα έχει δημιουργηθεί και λειτουργεί ενώ η πίτα να μοιράζεται με δίκαιο τρόπο μεταξύ των πολιτών. Όσοι διαθέτουν περισσότερο πλούτο θα πρέπει να φορολογούνται περισσότερο από τους υπόλοιπους. Θυμάμαι ότι όταν ήμουν παιδί οι άνθρωποι δεν ήταν θυμωμένοι με τους πλούσιους, αρκετοί από τους οποίους τότε έχτιζαν εργοστάσια. Έτσι ο πατέρας μου είχε δουλειά, στη συνέχεια αποκτήσαμε σπίτι, ένα ωραίο αυτοκίνητο και οι νέοι συνήθιζαν να πηγαίνουν στο κολλέγιο. Αυτές οι εποχές έχουν περάσει πια, διότι τίποτε δεν είναι “αρκετό” για τους πλούσιους. Θέλουν όλο και περισσότερα. Το "αρκετά" είναι η πιο “βρώμικη” λέξη για τον καπιταλισμό. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα δίκαιο, δημοκρατικό, οικονομικό σύστημα, κάτι εντελώς διαφορετικό από ότι είναι ο καπιταλισμός αυτή τη στιγμή. Οι άνθρωποι θέλουν κάτι καινούργιο. Ίσως θα πρέπει να το επινοήσουμε.

Ε: Τι θα χρειαστεί για να σας πείσει ότι αυτό το κίνημα δεν είναι απαραίτητο πλέον;

Α: Διάφορα πράγματα π.χ. ένα πιο δίκαιο σύστημα φορολόγησης, έτσι ώστε οι πλουσιότεροι να πληρώνουν τους φόρους, η επαναφορά του προηγούμενου καθεστώτος και των ελέγχων εντός της Wall Street. Υπάρχουν ένα σωρό πράγματα που θα ήμουν ευτυχής να δω να συμβαίνουν . Πιστεύω ωστόσο ότι η αναζήτηση των υποψηφίων μας στο πολιτικό σύστημα μπορεί να μπλοκαριστεί από τους δισεκατομμυριούχους. Η σχέση χρήματος και πολιτικού συστήματος πρέπει να σταματήσει. Αν επισκεφτείτε την ηλεκτρονική διεύθυνση του κινήματος “Καταλάβετε τη Wall Street” θα βρείτε τη διακήρυξη που ψήφισε η γενική συνέλευση, η οποία περιλαμβάνει 19 ή 20 διαφορετικά σημεία τα οποία απασχολούν τους ανθρώπους. Πλέον τα ζητήματα για τα οποία ανησυχούμε δεν αντιμετωπίζονται με τον παλιό τρόπο, δηλαδή με τη στάση "ας δούμε ποιόν θα εκλέξουμε για πρόεδρο” ή “ας φροντίσουμε αυτό το νομοσχέδιο να φτάσει στο Κογκρέσο”. Βρισκόμαστε μακριά από αυτό το σημείο των μεταρρυθμίσεων και των μικροαλλαγών. Ο τρόπος που συμπεριφερόμασταν έως σήμερα, έχει τελειώσει.

________________________________________________________________________

Η συνέντευξη του Μάικλ Μούρ στο BBC
________________________________________________________________________

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

863 εκατ. ευρώ από την τσέπη μας στην Proton Bank

Παιχνίδια στις Πλάτες μας

Ενώ διατυμπανίζουν ότι ο «φιλάνθρωπος» μεγαλοεπιχειρηματίας Λαυρέντης Λαυρεντιάδης επέστρεψε 51 εκατ. ευρώ στην Proton Bank (για να εξασφαλιστεί έναντι της ποινικής δικαιοσύνης που εντόπισε απάτη, υπεξαίρεση, ξέπλυμα, απιστία), αποκρύπτουν επίμονα την «τρύπα» που έμεινε στην τράπεζα.


Το ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή οι Ελληνες φορολογούμενοι, θα επωμιστούν συνολικά 863 εκατ. ευρώ για να μαζευτούν τα συντρίμμια που άφησε η διοίκηση Λαυρεντιάδη και για να διασφαλιστούν οι καταθέτες. Το ποσό των 863 εκατ. ευρώ δεν προέρχεται από έναν αυθαίρετο υπολογισμό και μία δημοσιογραφική εκτίμηση, αλλά από αξιολόγηση των στοιχείων της τράπεζας που ανέλαβε και έκανε η Ernst & Young κατόπιν παραγγελίας της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ) και από στοιχεία τα οποία κατετέθησαν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ).*

Την περασμένη Τρίτη 4 Οκτωβρίου, σε μία συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε στο ΤΧΣ εν κρυπτώ και παραβύστω, αποκαλύφθηκε ότι το υπουργείο Οικονομικών, η ΤτΕ και το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων-Επενδύσεων (ΤΕΚΕ)** προχωρούν όλες τις διαδικασίες για τη σύσταση της Νέας Τράπεζας Proton, δηλαδή του μεταβατικού πιστωτικού ιδρύματος ή αλλιώς της «τράπεζας-γέφυρας» που θα διαδεχθεί την υπό κατάρρευση σημερινή Proton Bank.
Δημόσιο χρήμα

Το Δημόσιο αναλαμβάνει να καλύψει:

Α) Τη διαφορά που προκύπτει μεταξύ των στοιχείων του ενεργητικού και του παθητικού και τα οποία θα μεταβιβαστούν στη νέα τράπεζα. Η διαφορά αυτή είναι ύψους 613 εκατ. ευρώ και θα καλυφθεί «από το Σκέλος Εξυγίανσης του ΤΕΚΕ». Τα στοιχεία του ενεργητικού, σύμφωνα με την εκτίμηση της Ernst & Young, είναι ύψους 2,173 δισ. ευρώ, ενώ αυτή του παθητικού 2,786 δισ. ευρώ. Εννοείται ότι η διαφορά θα καλυφθεί από τις τσέπες των Ελλήνων φορολογουμένων, δηλαδή από το ΤΕΚΕ.

Β) Τις κεφαλαιακές απαιτήσεις της νέας τράπεζας που εκτιμώνται σε 250 εκατ. ευρώ και τα οποία θα προέλθουν από το ΤΧΣ.

Αξίζει να αναφερθεί ότι δεν θα μεταφερθούν στη νέα τράπεζα θαλασσοδάνεια «που έχουν χορηγηθεί προς εταιρείες που έχουν εξαγοράσει κλάδους δραστηριοτήτων επιχειρήσεων του κ. Λαυρεντιάδη με πιθανή ζημιά πάνω από 50%».

Επισημαίνεται ότι τα στοιχεία του ενεργητικού της τράπεζας έχουν υποστεί μία καθίζηση ύψους 1,4 δισ. ευρώ από τον Ιούνιο, όπως προκύπτει από τον ισολογισμό της Proton στις 30/6/2011 που ήταν 3,525 δισ. ευρώ έναντι 2,173 δισ. ευρώ που αποτιμώνται σήμερα.

Από την ΤτΕ αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι να διευκρινίσουν πόσο είναι το συνολικό ύψος των δανείων το οποίο χορηγήθηκε προς εταιρείες συμφερόντων Λαυρεντιάδη -άμεσα ή έμμεσα- ο οποίος τελικά χρησιμοποίησε την τράπεζα ως εργαλείο για όλες τις δουλειές του. Αυτό έγινε σε διάστημα λίγο μεγαλύτερο του ενός έτους (από τον Δεκέμβριο του 2009 που την εξαγόρασε) με την ανοχή της ΤτΕ, της οποίας οι ελεγκτές κατ' εξακολούθηση είχαν επισημάνει κανονιστικές παραβάσεις, δίχως όμως να υπάρχει παρέμβαση για συμμόρφωση.

Διφορούμενη στάση

Από το καλοκαίρι του 2010 που τα ευρήματα πλήθυναν ο επιχειρηματίας Λαυρέντης Λαυρεντιάδης φρόντισε να παραιτηθεί από πρόεδρος της Proton Bank (20/8/2010), ενώ μέχρι τα «αποκαλυπτήρια» του φετινού Ιουλίου η ΤτΕ τηρούσε μία στάση διφορούμενη: ενώ από τη μία είχε ανησυχητικά ευρήματα στην Proton Bank, από την άλλη δεν απαντούσε σε αιτήματα υπηρεσιακών παραγόντων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, που ρωτούσαν για την κεφαλαιακή κατάσταση της Proton.
Ο υπουργός Οικονομικών παρακάμπτοντας το νόμο «αιμοδότησε» την Proton με διαθέσιμα του ελληνικού Δημοσίου, τα οποία σε συγκεκριμένη μέρα (15/7/2011) έφτασαν να ξεπερνούν τα 230 εκατ. ευρώ.

Η πολιτικάντικη διαχείριση του προβλήματος της Proton, η συγκάλυψη της κακοδιαχείρισης από τη διοίκηση Λαυρεντιάδη, οι παράνομες κρατικές ενισχύσεις και η αποκάλυψη της υπεξαίρεσης υποχρέωσαν την ΤτΕ να ορίσει επίτροπο σε αυτήν τον περασμένο Αύγουστο.

«Πρεμιέρα»

Η αδυναμία άντλησης κεφαλαίων από την αγορά, η έλλειψη βιώσιμου σχεδίου, η εμπλοκή του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη με ποινικά θέματα και ο κλονισμός της πίστης των καταθετών υποχρεώνουν την κυβέρνηση να κάνει με την Proton «πρεμιέρα» στο πρόσφατα νομοθετημένο μοντέλο κρατικοποίησης τραπεζών. Και αυτό βέβαια για να μη βρεθεί αντιμέτωπη με μία εξέγερση καταθετών, οι οποίοι αν δεν κρατικοποιούνταν η τράπεζα θα υφίσταντο τα δεινά της ειδικής εκκαθάρισης και θα έχαναν μέρος των καταθέσεων που δεν εγγυάται το ΤΕΚΕ.

Πληροφορίες της «Ε», η οποία στο φύλλο της περασμένης Κυριακής είχε αποκαλύψει το σχέδιο λύσης και αναδοχής της Proton από «τράπεζα-γέφυρα», αναφέρουν ότι η τρόικα είναι πλήρως ενημερωμένη για το φαινόμενο Proton, ενώ για τη σύσταση της Νέας Proton εκκρεμεί έγκριση και από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ε.Ε.

Σε ό,τι αφορά τους «μνηστήρες» που εκπροσωπεί ο πρώην διοικητής της ΑΤΕ Δημ. Μηλιάκος (επενδυτικό fund) ή τους «πόθους» της Τράπεζας Αττικής, το ενδιαφέρον τους μοιάζει εκτός τόπου και χρόνου αν αναλογιστεί κανείς ότι η μετά Λαυρεντιάδη «τρύπα» ξεπερνά τα 850 εκατ. ευρώ, δηλαδή σχεδόν όσα μέχρι στιγμής έχει αφαιμάξει η κυβέρνηση από τους φορολογουμένους με την είσπραξη του φόρου αλληλεγγύης.

Εάν τελικά οριστικοποιηθεί το σχέδιο κρατικοποίησης της Proton Bank κατά τον τρόπο με τον οποίο έχει δρομολογηθεί, τα 51 εκατ. ευρώ που επέστρεψε ο μεγαλοεπιχειρηματίας στην τράπεζα θα μοιάζουν με φιλοδώρημα μπροστά στα 863 εκατ. ευρώ που θα κληθεί να εισφέρει ο ανυποψίαστος φορολογούμενος.

* Το ΤΧΣ διαθέτει 20 δισ. ευρώ και από τα δύο πακέτα βοήθειας για τις τράπεζες που αδυνατούν να αντλήσουν κεφάλαια από την αγορά.

** Σύμφωνα με το νόμο 3746/2009 εγγυάται μέχρι 100 χιλιάδες ευρώ ανά καταθέτη και ανά τράπεζα. Με πρόσφατη προσθήκη στο νόμο δημιουργείται το Σκέλος Εξυγίανσης του ΤΕΚΕ στο οποίο συνεισφέρουν υποχρεωτικά όλα τα πιστωτικά ιδρύματα. Κατά την πρώτη εφαρμογή του νόμου, όμως, το κεφάλαιο που απαιτείται για το σχηματισμό του Σκέλους Εξυγίανσης δύναται να καταβληθεί υπό μορφή δανείου από το Ελληνικό Δημόσιο ή από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ή από το Σκέλος Κάλυψης Καταθέσεων του ΤΕΚΕ ή από κρατικά νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, για το οποίο δύναται να εγγυηθεί το Ελληνικό Δημόσιο. Κοινώς, η διάσωση της Proton θα γίνει με λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων. 

________________________________________________________________________


________________________________________________________________________

Απαλλαγή όλων μέχρι το 1997, παραμονές Χρηματιστηρίου

Οταν ο υπουργός -Ευάγγελος Βενιζέλος- παρακάμπτει τη νομιμότητα και αυτό γίνεται γνωστό, ο ίδιος νομοθετεί άρον άρον για να καλύψει την παρασπονδία του και να μη βρεθεί αντιμέτωπος με το άλλο «δημιούργημά του», τον περιβόητο νόμο περί ευθύνης υπουργών. 


Ο υπουργός, στην πράξη, ομολογεί πλέον ότι, κατά παρέκκλιση του νόμου 2362/95 έδωσε εκτάκτως στις 14 Ιουλίου 100 εκατ. ευρώ στην Proton Bank από τα διαθέσιμα του Ελληνικού Δημοσίου, κάτι που του επισήμαναν εμπεριστατωμένα τα δύο στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (Σ. Μαραβελάκης και Κ. Αναγνωστόπουλος) και που αρνήθηκαν να συμπράξουν.

Εκείνες τις ημέρες διεξάγονταν οι έλεγχοι της ΤτΕ και της Αρχής κατά του μαύρου χρήματος στην Proton, που έδειξαν υπεξαίρεση 51 εκατ. ευρώ και σειρά κανονιστικών παραβάσεων.
Χθες ο νομομαθής υπουργός έδωσε τα ρέστα του. Με έκτακτη προσθήκη στο νομοσχέδιο «τροποποίηση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου κ.ά.», κόλλησε σε υπουργική απόφαση του 1997 μια παράγραφο γενική, που λέει πως, αν συντρέχουν λόγοι απειλής του τραπεζικού συστήματος, μπορούν να τοποθετούνται εκτάκτως διαθέσιμα του κράτους σε εμπορικές τράπεζες, κατά παρέκκλιση ασφαλώς των κείμενων περιορισμών (φερεγγυότητα τράπεζας, μέχρι 50% των ιδίων της κεφαλαίων κ.ά.).

Μάλιστα, ο κ. Βενιζέλος φύτεψε αυτή την προσθήκη στην υπουργική απόφαση του 1997, δίδοντάς της αναδρομική ισχύ από τότε! Δηλαδή η προσθήκη που θα ψηφιστεί τον Αύγουστο του 2011 (σήμερα πιθανότατα) πρέπει να πιστέψουμε ότι ήταν σε ισχύ από τον Δεκέμβριο του 1997! Δεκατέσσερα χρόνια πίσω... Τέτοια αναδρομικότητα. Ο κ. Βενιζέλος μετά το «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό» του κ. Βουλγαράκη προσθέτει στη «ρήση» αυτή τις λέξεις «συστημικό» και «αναδρομικό».

Ο υπουργός Οικονομίας από τις 14 Ιουλίου, όταν αποφάσισε να ενισχύσει την Proton με 12 εκατ. ευρώ πάνω από το επιτρεπόμενο όριο από τον κρατικό κουμπαρά και να τα βάλει σε προθεσμιακή κατάθεση μιας μέρας, ήξερε ότι παραβίαζε υπουργική απόφαση. Του το είπαν και το έγραψαν τα δύο στελέχη του ΓΛΚ και αυτός τα στηλίτευσε, προσάπτοντάς τους και τη ρετσινιά ότι έχουν άγνοια του συστημικού κινδύνου (τραπεζική πίστη).

Η Proton αντιμετώπιζε πρόβλημα ρευστότητας, ο βασικός μέτοχος της τράπεζας Λ. Λαυρεντιάδης και επτά πρώην μέλη του Δ.Σ. ενέπλεξαν την τράπεζα σε υπόθεση υπεξαίρεσης που ερευνάται και ο υπουργός που τα ήξερε αυτά παρασπόνδησε και τώρα φέρνει στη Βουλή τροπολογία σε υπουργική απόφαση. «Φόρμουλα Proton» μονολογούσαν όσοι βουλευτές το πήραν χαμπάρι, για να «θωρακιστεί» ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος για την προκλητική «ένεση» στην τράπεζα, που αποκάλυψε η «Ε» στις 2/8, και για όποιες άλλες «ενέσεις» έχουν γίνει και παραμένουν στο σκοτάδι εδώ και 14 χρόνια.

Για του λόγου το αληθές:

1 Το 1995 και στον απόηχο του σκανδάλου Κοσκωτά η τότε κυβέρνηση Α. Παπανδρέου ψήφισε το νόμο 2362/95.

2 Στο άρθρο 61 γράφεται ότι τη διαχείριση διαθεσίμων του Δημοσίου την κάνει η Δ. 49 του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, ενώ ο νόμος εξειδικεύεται με υπουργική απόφαση της 11ης Δεκεμβρίου 1997 με αριθμό 2084358/2116/0049 ΦΕΚ Β' 1096.

3Το πλαίσιο αυτό λοιπόν ορίζει πως το Δημόσιο διαχειρίζεται τα διαθέσιμά του με έντοκες τοποθετήσεις σε εμπορικές τράπεζες. Στα άρθρα 2 και 3 αυτής της υπουργικής απόφασης γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένα κριτήρια φερεγγυότητας που πρέπει να πληρούν οι τράπεζες προκειμένου το Δημόσιο να καταθέσει διαθέσιμά του.

Κριτήρια που προφανώς δεν πληρούσε η Proton, όταν της δόθηκε η έκτακτη ενίσχυση από τον Ευάγγ. Βενιζέλο σε συνεννόηση με το διοικητή της ΤτΕ Γ. Προβόπουλο.

Η Proton, εκτός των άλλων, έχει διαπιστωμένο έλλειμμα κεφαλαίου και γι' αυτό από τις 23 Μαΐου η Γ.Σ. των μετοχών έχει εγκρίνει αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου ύψους 100 εκατ. ευρώ, που όμως δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί. Ούτε ως προς το σκέλος της καταβολής μετρητών (50 εκατ. ευρώ), ούτε ως προς την έκδοση μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου (50 εκατ. ευρώ).

Αυτή την τρύπα, εκτός των άλλων, την κάλυψε ο κ. Βενιζέλος με την έκτακτη κατάθεση των 100 εκατ. ευρώ και τώρα σπεύδει να καλύψει τον εαυτό του με αναδρομική ισχύ και αφού η «Ε» αποκάλυψε την ενέργειά του.

_______________________________________________________________________

Η τροπολογία




_______________________________________________________________________

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Πολιτικό αδιέξοδο τώρα

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Κατά τις τελευταίες εβδομάδες είχε αρχίσει να διακινείται διακριτικά, με πρωτοβουλία του υπουργού Οικονομικών, κάποιο απροσδιόριστο σενάριο σχετικής και ήπιας απεμπλοκής της χώρας από την ασφυκτική οικονομική και κοινωνική πανωλεθρία, στην οποία με μαθηματική ακρίβεια οδηγούσαν τα μέτρα του θλιβερού προκατόχου του.

Παρ' όλο που ο Ελληνας υπουργός δεν είναι οικονομολόγος, εν τούτοις στάθηκε ο μοναδικός που επικαλέσθηκε την ύφεση ως απόλυτο εμπόδιο στη λήψη πρόσθετων φοροεισπρακτικών μέτρων, πράγμα που είχε καταλήξει στην πρόσφατη αναστολή συνομιλιών με την τρόικα. Με την εξαθλίωση των Ελλήνων εργαζομένων δεν πλουτίζουν τα δημόσια ταμεία, απλώς εξαθλιώνονται και αυτά μαζί τους. Δεν πλουτίζουν όμως έτσι ούτε οι πιστώτριες χώρες, απλώς εισπράττουν εκ μεταφοράς όσα οι ίδιες δανείζουν στη δική μας.

Παραμένει, φυσικά, το γεγονός ότι στη χώρα μας η φορολογική πίεση διατηρείται σε επίπεδα 50% κατώτερα από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Απειρες και παραπλανητικές φλυαρίες ακούγονται περί «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων», ωστόσο παρασιωπάται ανεξήγητα η απλή ανάγκη επέκτασης της φορολογητέας βάσης και στοιχειώδους ευθυγράμμισης με την Ευρώπη. Οταν 75% του δηλούμενου εισοδήματος φοροαπαλλάσσεται νομίμως, αυτό θέτει άραγε πομπώδες ζήτημα «διαρθρωτικής μεταρρύθμισης» ή μήπως απλής και πασίδηλης φορολογικής ανεντιμότητος του νομοθέτη; Ορθό το υπουργικό επιχείρημα της ύφεσης, αλλά αυτό ισχύει μόνον για τα λαϊκά εισοδήματα, όχι και για τα ανώτερα και νομίμως φοροαπαλλασσόμενα.

Ετερη πρωτοτυπία του Ελληνα υπουργού ήταν η αναφορά, για πρώτη φορά, στην αναγκαία πολιτική διάσταση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Μπορεί το συμφωνημένο με τους Ευρωπαίους ηγέτες πρόγραμμα να έχει αποτύχει, η φινλανδική συμφωνία να αποδεικνύεται καταστροφική και υπονομευτική, οι συνομιλίες με την τρόικα να περιέρχονται σε νεκρό σημείο, όμως όλες οι αποτυχίες μπορούν να καλύπτονται εν όσω υπάρχει η αναγκαία πολιτική κατανόηση και βούληση, σκέφθηκε ο Ελληνας υπουργός. Αλλωστε, τι είναι η οικονομία; Η εξειδίκευση της πολιτικής βούλησης στο πεδίο των οικονομικών πραγμάτων. Η οικειότητα του Ελληνα εκπροσώπου με τους Ευρωπαίους ομολόγους του παραμένει συντριπτικά ανώτερη εκείνης του κ. Τόμσεν, που μπορεί να τον αγνοεί ακόμη και ο θυρωρός του.

Ωστόσο, η επιδίωξη πολιτικής κάλυψης θα είχε νόημα εάν οι ευρωπαϊκές πολιτικές ηγεσίες ευρίσκοντο στο ύψος των περιστάσεων και δεν ήσαν έρμαια ανομολόγητων οικονομικών συμφερόντων, που σήμερα έχουν γιγαντωθεί και καταδυναστεύουν ακόμη και πλεονασματικές και πιστώτριες χώρες της Ευρώπης. Ο Ελληνας υπουργός έχει οπωσδήποτε δίκαιο όταν αντιπαραθέτει την ύφεση στην πρόσθετη φορολογία. Εχει επίσης δίκαιο όταν τοποθετεί την πολιτική υπεράνω της οικονομίας. Ωστόσο, μπορεί να αποδειχθεί ότι διαπράττει ασυγχώρητο σφάλμα όταν επικαλείται το δίκαιο και την αποτελεσματικότητα σε έναν κόσμο στον οποίο αυτές οι αξίες θεωρούνται όχι μόνον απαρχαιωμένες, αλλά και διαβλητές. Σύμφωνα με τη θεωρία των παιγνίων, δεν θα ήταν η πρώτη φορά που στην αναμέτρηση ορθολογικών παικτών με ανορθολογικούς και φανατικούς συναδέλφους τους, οι τελευταίοι κατισχύουν κατά κράτος.

Οπως σημειώνει ο συντηρητικός Κένεθ Ρογκόφ από το Χάρβαρντ, μόλις προ έτους, η ευρωπαϊκή κρίση χρέους έμοιαζε με «θύελλα σε μελανοδοχείο». Αστεία πράγματα: Ευρωπαίοι οφείλουν σε Ευρωπαίους δάνεια συναφθέντα σε ευρώ. Γιατί εξ αυτού να κινδυνεύει το ευρώ; Ανάλογο αστείο το αμερικανικό χρέος: η Αμερική οφείλει στον κόσμο δολάρια, τα οποία μπορεί κατά πολιτική βούληση να τυπώνει σε απεριόριστες ποσότητες. Γιατί να κινδυνεύει η πιστοληπτική ικανότητα λόγω του χρέους της;

Κι όμως, έπειτα από ένα χρόνο, τόσο στη μια πλευρά του Ατλαντικού όσο και στην άλλη, τα πολιτικά συστήματα έχουν περιέλθει σε βαθιά παράλυση όσον αφορά τη διαχείριση της κρίσης και σε ανυπέρβλητη αδυναμία εξόδου από αυτήν. Αφού η πολιτική καλύπτει την οικονομία, έπεται ότι και η σημερινή κακοφωνία της πολιτικής σε αμφότερες τις πλευρές του Ατλαντικού καλύπτει και αυτή κάποια αντίληψη της οικονομίας, έστω και αν η τελευταία παραμένει όχι μόνον κοινωνικά άδικη, αλλά επίσης αντιπαραγωγική, ανορθολογική, αναποτελεσματική.

Οπως σημειώνει ο Αμερικανός οικονομολόγος, οι πολιτικές αδυναμίες και καταναγκασμοί αποδεικνύονται σήμερα χειρότερο εμπόδιο για την απεμπλοκή από την κρίση απ' ό,τι οι οικονομικές προϋποθέσεις. Ορθή γενικά η ελπίδα για πολιτική κάλυψη του οικονομικού αδιεξόδου, αλλά στις παρούσες συνθήκες η υπερεκτίμηση των πολιτικών δυνάμεων, με συνακόλουθη υποτίμηση των οικονομικών, μετατρέπει το οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο σε άμεσο πολιτικό, το επιδεινώνει, με συνέπεια την εσπευσμένη άλωση από αυτούς που θα μας εκάλυπταν. Η επένδυση στην υποθετική ευρωπαϊκή πολιτική βούληση δεν μετριάζει το ελληνικό αδιέξοδο, αλλά το οξύνει στο έπακρο.

Μια χώρα κατεβαίνει στον δρόμο

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ

 ΕΒΔΟΜΑΔΑ-ΔΥΝΑΜΙΤΗΣ, ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ

Της καταλήψεως σε ολόκληρο το δημόσιο τομέα, από τις υπηρεσίες των υπουργείων μέχρι τους οργανισμούς και τις επιχειρήσεις..., γίνεται από το πρωί σε ολόκληρη τη χώρα.


Καθώς εισερχόμαστε στην πλέον κρίσιμη εβδομάδα για την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου περικοπών στους μισθούς (ενιαίο μισθολόγιο) και τις συντάξεις, των νέων μέτρων φορολόγησης και απομάκρυνσης υπαλλήλων (εφεδρεία) και της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων, τα συνδικάτα κορυφώνουν τις αντιδράσεις τους με 48ωρη γενική απεργία στις 19 και 20 Οκτωβρίου.

Επίσης, πολλοί φορείς έχουν κυλιόμενες 24ωρες απεργίες (Αγροτική Τράπεζα), αύριο απεργούν οι εργαζόμενοι στο γραπτό και ηλεκτρονικό Τύπο (δεν θα βγουν εφημερίδες την Τετάρτη, πρώτη ημέρα της διήμερης πανεργατικής κινητοποίησης), ενώ πολλές ομοσπονδίες προγραμματίζουν καταλήψεις κτηρίων, αποκλεισμούς δρόμων και οργανισμών.

Κοντολογίς, αναμένονται συγκρούσεις, ταλαιπωρία όσων χρειάζεται ή πρέπει να μετακινηθούν, σε πολλές περιπτώσεις αναμένεται να εκδηλωθούν ακόμη και ακραίες ενέργειες με στοιχεία τυφλής βίας.

Με βάση τα έως τώρα δεδομένα (προηγούμενες κινητοποιήσεις και εργατικές αντιδράσεις) υπολογίζεται ότι αυτή η εβδομάδα θα είναι περίοδος έντασης. Και μόνο με αυξημένη προσοχή και ψυχραιμία θα αποφευχθούν ακραίες και επικίνδυνες εξελίξεις σε αυτή την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα.

Παράλληλα, η εξέλιξη των ψηφοφοριών στη Βουλή καθιστά το κέντρο της πόλης «επιχειρησιακό», ως προς τις κινητοποιήσεις, και πολιτικό κέντρο των επόμενων ημερών. Πόσω μάλλον όταν δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η υπερψήφιση των εν λόγω αντεργατικών και ακραίων διατάξεων. Ειδικά στις ονομαστικές -κατ' άρθρον- ψηφοφορίες επί του άρθρου κατάργησης της υφιστάμενης ρύθμισης, που προέβλεπε ότι ο μισθωτός καλύπτεται από την ευνοϊκότερη σύμβαση, καθώς και της μη επέκτασης των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων.

Με τη «βούλα» του δικαστηρίου

Μάλιστα η γενικότερη οικονομική και κοινωνική παραλυσία, λόγω των μαζικών κινητοποιήσεων, αναμένεται να λάβει χαρακτήρα και πολιτικής ανυποταγής και αντίστασης στα οριζόντια και άδικα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση. Και αυτό με τη «βούλα» του δικαστηρίου (Πρωτοδικείο Πειραιά), που απέρριψε την αίτηση της διοίκησης του ΟΣΕ να κηρύξει παράνομη και καταχρηστική την απεργία του κλάδου, που αποφάσισε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών. Εκρινε μάλιστα το Πρωτοδικείο ότι η απεργία «δεν είναι καταχρηστική, αλλά νόμιμη... (καθώς) τα αιτήματα αυτά (των απεργών του ΟΣΕ) έχουν πολιτική χροιά, πλην όμως δεν φέρουν αποκλειστικά πολιτικό χαρακτήρα, απευθύνονται στην ενάγουσα, αφού αυτή ανήκει κατά 100% αποκλειστικά στο Δημόσιο, ο κρατικός μηχανισμός του οποίου επεξεργάζεται το επίμαχο νομοσχέδιο...».

Στη διάρκεια της 48ωρης γενικής απεργίας η συγκέντρωση, την Τετάρτη 19 του μήνα, θα πραγματοποιηθεί στις 11.00 π.μ. στο Πεδίον του Αρεως, ενώ τη δεύτερη ημέρα της απεργίας, την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου, θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα, στις 11.00 π.μ.

«Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί και θα ενταθεί όσο θα συνεχίζονται αυτές οι αδιέξοδες και καταστροφικές πολιτικές για τους εργαζομένους και την κοινωνία», αναφέρει σχετικά στην απεργιακή προκήρυξή της η ΓΣΕΕ.

________________________________________________________________________

Το πολυνομοσχέδιο

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Υπό κατάληψη η υπερδύναμη


Επισκέψεις σε σπίτια δισεκατομμυριούχων, όπως ο Μέρντοχ, είχαν προγραμματίσει για χθες το απόγευμα, ώρα Νέας Υόρκης, οι συμμετέχοντες στο κίνημα «Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ», που διευρύνουν και παρατείνουν την παρουσία τους σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ, ενώ κερδίζουν έδαφος και στις συνειδήσεις των Αμερικανών.

Χιλιάδες ακτιβιστές διαδηλώνουν κάνοντας τον «περίπατο των δισεκατομμυριούχων» στο Απερ Ιστ Σάιντ του Μανχάταν, τα πλούσια, δηλαδή, «βόρεια προάστια» της Νέας Υόρκης (φωτ. ΑΠΕ)  
Χιλιάδες ακτιβιστές διαδηλώνουν κάνοντας τον «περίπατο των δισεκατομμυριούχων» στο Απερ Ιστ Σάιντ του Μανχάταν, τα πλούσια, δηλαδή, «βόρεια προάστια» της Νέας Υόρκης (φωτ. ΑΠΕ) 

Οπως όμως συνηθίζεται στην αμερικανική επικράτεια, η μετακίνηση των διαδηλωτών εκτός των ορίων που τους έχουν τεθεί επιφέρει την άμεση και μάλλον... άκομψη επέμβαση της αστυνομίας. Τα ξημερώματα της Τρίτης σειρά για να δεχτούν επίθεση από τις δυνάμεις της τάξης είχαν οι διαδηλωτές της Βοστόνης. Λίγο μετά τη μία τη νύχτα, ξημερώματα Τρίτης, έγινε η έφοδος της αστυνομίας εναντίον των διαδηλωτών της Βοστόνης, οι οποίοι είχαν διευρύνει το χώρο διαδήλωσης και παρά τις προειδοποιήσεις αρνήθηκαν να γυρίσουν στο στενότερο, ορισμένο πεδίο της διαμαρτυρίας τους.

«Στη 1.30 εκατοντάδες αστυνομικοί με πλήρη εξάρτυση επιτέθηκαν βιαίως στο κίνημα, χωρίς να κάνουν διακρίσεις ανάμεσα σε διαδηλωτές, ιατρικό προσωπικό και νομικούς αντιπροσώπους», ανέφερε ανακοινωθέν τού «Καταλάβετε τη Βοστόνη». Πριν από τα μεσάνυχτα, η αστυνομία της πρωτεύουσας της Μασαχουσέτης είχε στείλει μήνυμα στους διαδηλωτές μέσω Twitter: «Σεβόμαστε το δικαίωμά σας να διαδηλώνετε ειρηνικά. Ζητούμε τη διαρκή συνεργασία σας». Προφανώς δεν την πήραν και λίγο αργότερα εκατό και πλέον άνθρωποι προσάγονταν για παρακώλυση συγκοινωνιών. Με μια δυνατή συγκέντρωση, όμως, που είχε προηγηθεί τη Δευτέρα, οι διαδηλωτές της Βοστόνης είχαν στείλει το μήνυμα. Και παραμένουν στην πλατεία Ντούι του κέντρου.

Το ίδιο και οι διαδηλωτές της Ουάσιγκτον, που πήραν τετράμηνη παράταση της άδειας τους για παραμονή και διαρκή διαμαρτυρία κοντά στον Λευκό Οίκο. Στην αμερικανική πρωτεύουσα, μερικές δεκάδες διαδηλωτές εισέβαλαν και κατέλαβαν για λίγο γραφεία σε κτήριο της Γερουσίας, πριν η αστυνομία τους απομακρύνει και συλλάβει δύο από αυτούς.

Στο πάρκο Ζουκόνι μπορούν να παραμείνουν οι Νεοϋορκέζοι διαδηλωτές, «καθ' όσον διάστημα σέβονται τους νόμους», διεμήνυσε χθες ο δήμαρχος της αμερικανικής μεγαλούπολης Μάικλ Μπλούμπεργκ. Ειδικά για χθες το απόγευμα, όμως, τα μέλη του κινήματος στη Νέα Υόρκη είχαν προγραμματίσει μια πρωτότυπη... βόλτα.

Ο «περίπατος των δισεκατομμυριούχων» στο Απερ Ιστ Σάιντ του Μανχάταν, τα «βόρεια προάστια» της Νέας Υόρκης, επρόκειτο να περάσει μπροστά από σπίτια πλουσίων, τραπεζιτών και προέδρων εταιρειών «που δεν πληρώνουν φόρους, περικόπτουν θέσεις εργασίας, εμπλέκονται σε απάτες με υποθήκες... αλλά φροντίζουν να παίρνουν δυσθεώρητα μπόνους», έγραψε μια από τις ομάδες πολιτών που συμμετέχουν στο κίνημα. Αύριο 56 κολέγια σχεδιάζουν διαδήλωση αλληλεγγύης, ενώ προγραμματίζονται διαδηλώσεις το Σάββατο σε όλη την Αμερική και σε άλλες χώρες.

Αντάρτης μέχρι το τέλος

«Στη ζωή πρυτανεύει κυρίως ο πόνος. Ο άξονας της ζωής κινείται μεταξύ πόνου και ανίας. Ή θα πονάς ή θα ανιάς. Το να χασκογελάς δεν έχει νόημα. Το να δημιουργείς έχει νόημα». «Αγαπημένη είναι η φωτογραφία που δεν έκανα».


«Δεν πούλησα ποτέ φωτογραφίες. Το ψωμί μου το βγάζω με τη σύνταξη της ΔΕΗ. Αν τις πουλήσω είναι σαν να εκπορνεύω τα συναισθήματά μου». «Ο φωτογράφος που τυπώνει τη δουλειά του στο σκοτεινό θάλαμο είναι σαν το συνθέτη που εκτελεί ο ίδιος τη μουσική του».

Ασπρόμαυρο φιλμ

Ο Κώστας Μπαλάφας, ο τελευταίος των μεγάλων φωτογράφων, που εμφύσησαν το μεγαλείο στο ασπρόμαυρο φιλμ δημιουργώντας μνημειακές φωτογραφίες, δεν θα πιάσει ξανά τη φωτογραφική μηχανή. Πήρε ζωή από τη ζωντανή βιογραφία του και άφησε ένα κομματάκι για το θάνατο. Πέθανε σε ηλικία 91 χρόνων κι όλοι θα τον θυμούνται ως νέο, όμορφο, χαμογελαστό, μελαχρινό αντάρτη, με τη χλαίνη και το όπλο κρεμασμένο στον αριστερό ώμο να «κοιτάει» προς τα κάτω. Στη φωτογραφία αυτή, τα μαλλιά είναι λευκά από τις νιφάδες του χιονιού. Μια φωτογραφία μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Η κηδεία του θα γίνει σήμερα το απόγευμα στις 5.30 από το Νεκροταφείο Χαλανδρίου.

Ο Κώστας Μπαλάφας, όταν μιλούσε, όπως κι όταν φωτογράφιζε, πρώτα σκεπτόταν. Και σκεπτόταν πολύ μέχρι να νιώσει τη μουσική των λέξεων και τη μουσική του φωτός. Ο φακός του απαθανάτιζε, με όρους αιωνιότητας, τη στιγμή που οριοθετείται με τον ελάχιστο χρόνο ενός κλικ της φωτογραφικής μηχανής. Κοίταξε κατά μέτωπο την ελληνική φύση και τον Ελληνα εργαζόμενο, αυτόν που βγαίνει κατευθείαν από το καυτό και μαύρο ανθρακωρυχείο της καθημερινής επιβίωσης. Κι όταν ήρθε η μεγάλη ώρα της Αντίστασης εναντίον των Ιταλών και των Γερμανών κατακτητών, επέλεξε το μικρότερο βαθμό. Γιατί πρωτίστως ήταν ο μαχητής-τυφεκιοφόρος του 85ου Συντάγματος της 6ης Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ και δευτερευόντως ο καλλιτέχνης-φωτογράφος.

Ο βιογράφος του θα σταθεί μόνο στο ταλέντο του. Γιατί όλη η ζωή του δεν διέφερε σε τίποτα από τα μοντέλα του: ανώνυμοι εργατικοί του μόχθου, γυναίκες του θρήνου, παιδιά που παίζουν στις λάσπες με μια ηλιαχτίδα, αντάρτες με πολλή θέληση στο βλέμμα και περισσότερη αγάπη για ζωή. Ενα φτωχόπαιδο υπήρξε, γιος αγροτών από το ορεινό χωριό Κυψέλη της Αρτας. Το σύνθημα που ακούστηκε στ' αυτιά του όταν κατάλαβε τον κόσμο ήταν «Φύγε να σωθείς».

Και έφυγε. Μόλις έντεκα χρόνων, κατέβηκε στην Αθήνα, όπου δούλεψε στην ταβέρνα ενός συγχωριανού του, στην πλατεία Κουμουνδούρου. Μετά εργάστηκε στο γαλακτοπωλείο-ζαχαροπλαστείο «Δελφοί», που βρισκόταν κοντά στον Αγιο Λουκά της οδού Πατησίων. Ο εσωτερικός μετανάστης, το πρωί δούλευε και το βράδυ πήγαινε στο νυχτερινό σχολείο. Το 1936, σε ηλικία δεκαέξι ετών, επέστρεψε στην Ηπειρο, όπου σπούδασε δύο χρόνια στη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων. Μετά την αποφοίτησή του, συνέχισε σπουδές γαλακτολογίας ενός χρόνου στην Ιταλία, όπου έμαθε ιταλικά. Ο πόλεμος και η Κατοχή θα τον βρουν υπάλληλο της Γαλακτοκομικής Σχολής.

Η πρώτη επαφή του με τη φωτογραφική μηχανή θα συμβεί σαν να ήταν γραμμένη στο κάρμα του. Συγγενείς από την Αμερική τού πρώτου εν Αθήναις αφεντικού του είχαν έρθει στην Αθήνα, με μια Μπράουν της Κόντακ. Στα Ιωάννινα, όμως, άρχισε να αποκτά συνείδηση του πάθους του: αγόρασε μια Τζούνιορ Κόντακ πουλώντας το ρολόι του, ενώ κατά τη διαμονή του στην Ιταλία την αντικατέστησε με μια Ρομπότ. Μ' αυτό τον τύπο μηχανής και με πολλά μέτρα αεροπορικού φιλμ, που ανακαλύφθηκαν στα συντρίμμια ενός ιταλικού αεροπλάνου -με αντίτιμο μερικές οκάδες καλαμποκάλευρο- απέκτησε το Ferrania Capelli, όπου αποτύπωσε τα φοβερά και τρομερά εγκλήματα των Ιταλογερμανών κατακτητών. Σε πολλές περιπτώσεις, με κίνδυνο της ζωής του. Σε μία από αυτές, κρατώντας μια σακούλα με κρεμμύδια, όπου είχε κρύψει τη φωτογραφική του μηχανή, τράβηξε τα κρεμασμένα πτώματα των πατριωτών Τόδουλου και Φαρίδη.

«Πρώτα στο μυαλό μου»

Από το 1945 ώς το 1951 εργάστηκε ως διερμηνέας σε μια βρετανική ομάδα μηχανικών, για να προσληφθεί αμέσως μετά στην αμερικανική εταιρεία Ebasco, η οποία ενσωματώθηκε στην τότε νεοϊδρυθείσα ΔΕΗ, ως προϊστάμενος του Τμήματος Ανατυπώσεων. Εκεί εργάστηκε ώς τη συνταξιοδότησή του. Η σύντροφος της ζωής του, η καθηγήτρια Ευαγγελία Μαργαρίτου, του χάρισε δύο παιδιά, τη Στέλλα και τον Γιώργο. «Δεν φωτογραφίζω γρήγορα. Πρώτα τις φτιάχνω στο μυαλό μου και μετά φωτογραφίζω. Δεν έχω γρήγορες αντιδράσεις».

____________________________________________________________________

Ντοκυμαντέρ για τον Κώστα Μπαλάφα από το ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ εδώ.

____________________________________________________________________

Προς κατάργηση η συμφωνία «Δουβλίνο ΙΙ» για τους πρόσφυγες


Το πράσινο φως για την κατάργηση της συμφωνίας «Δουβλίνο ΙΙ» έδωσε με σημερινό της ψήφισμα η ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στο ψήφισμα συνιστάται να μην εφαρμόζεται η αρχή της επαναπροώθησης των αιτούντων άσυλο, στην πρώτη χώρα εισόδου τους στην Ευρώπη, ενώ διασφαλίζεται η οικονομική υποστήριξη από το Ευρωπαϊκό Ταμείο των κρατών που δέχονται μεγάλο αριθμών αιτήσεων ασύλου.

Με 314 ψήφους υπέρ, 306 κατά και 48 αποχές ενέκρινε η ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την έκθεση της Γαλλίδας σοσιαλίστριας Σιλβί Γκιγιόμ, υπέρ της αναθεώρησης της υφιστάμενης Κοινοτικής Οδηγίας στον τομέα της παροχής ασύλου, υποστηρίζοντας ότι πρέπει να καθιερωθεί μία ενιαία πανευρωπαϊκή διαδικασία χορήγησης και ανάκλησης του καθεστώτος του πρόσφυγα, συμπεριλαμβανομένων των κοινών διασφαλίσεων για τους αιτούντες άσυλο.

Η εισηγήτρια της έκθεσης υπεραμύνθηκε της άποψης ότι η ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία για το άσυλο δεν προστατεύει αφενός τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη ενώ προκαλεί, αφετέρου, πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών-μελών σ' ό,τι αφορά τη μεταχείριση των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων. "Θα υπάρξουν πολλά οφέλη αν επενδύσουμε σε πρωτοβάθμιες διαδικασίες οι οποίες θα είναι ορθές και αποτελεσματικές", δήλωσε ο Σιλβί Γκιγιόμ.

Στο ψήφισμα συνιστάται στα κράτη-μέλη να μην εφαρμόζουν την αρχή της επαναπροώθησης των αιτούντων άσυλο στην πρώτη χώρα εισόδου τους στην Ευρώπη και να παρέχουν στους πρόσφυγες κάθε δυνατότητα εκκίνησης διαδικασίας ασύλου για κάθε πρόσωπο που επιθυμεί να ζητήσει άσυλο και ευρίσκεται στη δικαιοδοσία τους. Επίσης τονίζεται ότι πρέπει να γίνεται, εντός έξι μηνών, η λήψη των πρωτοβάθμιων αποφάσεων, καθώς και ότι πρέπει να υπάρξει ενίσχυση των διαδικαστικών εγγυήσεων για έγκυες πρόσφυγες, ασυνόδευτους ανήλικους και άτομα που έχουν υποστεί βασανιστήρια ή άλλες σοβαρές πράξεις βίας.
Στο ψήφισμα αποσαφηνίζεται η έννοια των «ασφαλών τρίτων χωρών» και προτείνεται το Ευρωκοινοβούλιο και το Συμβούλιο να εγκρίνουν σύντομα έναν κοινό κατάλογο τρίτων χωρών οι οποίες θεωρούνται ως ασφαλείς χώρες καταγωγής.

Μέσω τροπολογιών που προστέθηκαν, στο τελικό ψήφισμα αναγνωρίζεται ότι στα κράτη μέλη που δέχονται "δυσανάλογα μεγάλο αριθμό αιτήσεων ασύλου" σε σχέση με τον πληθυσμό τους, θα πρέπει να αξιοποιείται άμεσα η παροχή οικονομικής υποστήριξης αλλά και διοικητικής/τεχνικής υποστήριξης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο, για τους Πρόσφυγες και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο αντίστοιχα, προκειμένου να μπορέσουν να συμμορφωθούν με τις προβλέψεις της παρούσης οδηγίας.

Η αρμόδια Επίτροπος Σεσίλια Μάλστρεμ χαρακτήρισε ως «καλή αρχή» το σημερινό Ψήφισμα και ανακοίνωσε ότι, τους επόμενους μήνες, η Κομισιόν θα παρουσιάσει μια αναθεωρημένη έκδοση της παρούσας πρότασης. 

________________________________________________________________________

Σχετικά άρθρα για το περιεχόμενο της συμφωνίας Δουβλίνο ΙΙ μπορεί κανείς να δει στους συνδέσμους 1) 2) 3)
________________________________________________________________________

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Ελλάδα: από τον Χίτλερ στη Μέρκελ

Δεν είναι μόνο η Ελλάδα που μπαίνει σε περίοδο φτώχειας. Ας παρηγορηθούμε. Υπάρχουν στον πλανήτη μας ακόμα 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι που είτε δεν τρώνε καθόλου είτε είναι μονίμως πεινασμένοι. Δηλαδή, ο ένας στους έξι δεν έχει να φάει.

Οπως πάμε, σε λίγο θα το δούμε και αυτό στην Ελλάδα. Ολα τα μέτρα που παίρνονται εκεί οδηγούν. Εντούτοις, λεφτά για εξοπλισμούς υπάρχουν. 1,6 τρισ. δολάρια σπαταλώνται για όπλα κάθε χρόνο. Αν από αυτά τα χρήματα έφευγαν μόνο 44 δισ. δολάρια και πήγαιναν στους πεινασμένους, η φτώχεια θα είχε εξαλειφθεί.

Η πολεμική βιομηχανία είναι η ραχοκοκαλιά του καπιταλιστικού συστήματος και ο πόλεμος η μεγαλύτερη επένδυσή του. Χωρίς τη στήριξη των τραπεζών και των βιομηχάνων ο Χίτλερ δεν θα μπορούσε να κάνει πόλεμο. Να θυμίσουμε μερικά πράγματα που είναι γνωστά στους ειδικούς αλλά άγνωστα στο ευρύ κοινό. Η γνωστή μας Deutsche Bank χρηματοδότησε την κατασκευή του στρατοπέδου εξόντωσης στο Αουσβιτς (δείτε εδώ). Οι στρατιώτες του Γ' Ράιχ έκαναν τις μετακινήσεις τους με τζιπ και φορτηγά μάρκας Φορντ. Ο Χένρι Φορντ είχε παρασημοφορηθεί από τον ίδιο τον Χίτλερ για τις υπηρεσίες του, όπως το ίδιο έγινε και με τον πρόεδρο της ΙΒΜ, με την υψηλή τεχνολογία της οποίας έγινε δυνατόν να εντοπιστούν οι Εβραίοι.

Το Ιδρυμα Ροκφέλερ χρηματοδότησε πλουσιοπάροχα τα πειράματα του Μέγκελε και των άλλων ναζί γιατρών, που χρησιμοποιούσαν τους κρατουμένους ως ινδικά χοιρίδια. Οι κρατούμενοι δούλευαν για τις γιγαντιαίες γερμανικές βιομηχανίες, όπως Krupp, Thyssen, Siemens, Varta, Bosch, Volkswagen και άλλες, που στήριζαν οικονομικά το ναζιστικό πολεμικό μηχανισμό. Κανένας από αυτούς τους φίλους και υποστηρικτές του Χίτλερ δεν πέρασε από καμία Νυρεμβέργη, και είναι οι ίδιες εταιρείες που στηρίζουν σήμερα τη Μέρκελ και την πολιτική της.

Το τραγικό της Ιστορίας είναι πως σε αυτά τα εργοστάσια όπου δούλευαν Ελληνες κρατούμενοι, πήγαν και δούλεψαν πάλι Ελληνες μετανάστες τη δεκαετία του '50 και θεώρησαν τυχερό τον εαυτό τους που βρήκαν μια δουλειά. Τώρα οι Γερμανοί επενδυτές θέλουν να δημιουργήσουν στην Ελλάδα τις λεγόμενες βιομηχανικές ζώνες, κατά τα πρότυπα του Τρίτου Κόσμου, που στην ουσία θα είναι στρατόπεδα εργασίας, όπου οι εργαζόμενοι δεν θα έχουν κανένα δικαίωμα. Θα είναι σαν κρατούμενοι με ελάχιστη αμοιβή.

Πρέπει να καταλάβουμε πως οι εταίροι μας έχουν κηρύξει στην Ελλάδα έναν οικονομικό πόλεμο. Και ως συνήθως τα κυρίως θύματα στους πολέμους είναι οι άμαχοι. Η διαφορά του πραγματικού πολέμου και του οικονομικού πολέμου είναι μόνο στην έλλειψη στρατού κατοχής. Το ρόλο του στρατού κατοχής τον παίζουν κυβερνήσεις ανδρεικέλων και μαζί με τις δυνάμεις καταστολής αναλαμβάνουν να διεκπεραιώσουν εντολές και μνημόνια με αντάλλαγμα μια θέση στην εξουσία και, όχι σπάνια, με πλουτισμό. Οπως, για παράδειγμα, στη Δημοκρατία του Κονγκό, ένα μεγάλο μέρος του εξωτερικού χρέους της πήγε κατευθείαν στην τσέπη του Μομπούτου και από κει στις ελβετικές τράπεζες.

Τώρα πώς δέχτηκαν οι τράπεζες της Ελβετίας αυτό το κλεμμένο χρήμα; Αφελές το ερώτημα. Ολο το κλεμμένο χρήμα στις τράπεζες καταλήγει. Και οι ελβετικές τράπεζες έχουν και ένα ένδοξο παρελθόν.
Κέρδισαν υπέρογκα ποσά αγοράζοντας από τον Χίτλερ το χρυσάφι των θυμάτων του: τα κοσμήματα και τα δόντια των Εβραίων. Τη μόνη ηθική αξία που γνωρίζουν οι τράπεζες είναι πολλαπλασιασμός των κερδών τους. Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.

«Νταήδες» αστυνομικοί ξυλοκόπησαν 35χρονη


Θύμα χωρίς προηγούμενο ρατσιστικής βίας από δύο αστυνομικούς του γνωστού τμήματος του Αγίου Παντελεήμονος Αθηνών έπεσε την περασμένη Πέμπτη το μεσημέρι η Σ.Α., μια 35χρονη γυναίκα από την Αρμενία, παντρεμένη με γνωστό Ελληνα μουσικό.

Αυτόπτης μάρτυρας στον ξυλοδαρμό και τη σύλληψή της, το ηλικίας δύο χρόνων παιδί της, το οποίο μάλιστα παρέμενε και αυτό υπό σύλληψη στο Αστυνομικό Τμήμα της οδού Θήρας στην Κυψέλη επί τετράωρο! Εκεί της δηλώθηκε ότι οι δύο αστυνομικοί που τη συνέλαβαν και τη χτύπησαν ανήκουν στο Αστυνομικό Τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα, ενώ επέβαιναν και σε αυτοκίνητο του ίδιου τμήματος με συμβατικές πινακίδες.

Το γεγονός σημειώθηκε στις 11 το πρωί της περασμένης Πέμπτης, στη συμβολή των οδών Κεφαλληνίας και Επτανήσου στην Κυψέλη, όταν η 35χρονη, έχοντας βγει από σουπερμάρκετ της περιοχής, προσπαθούσε να περάσει τον δρόμο με το καροτσάκι στο οποίο είχε το παιδί της, ενώ κρατούσε και δύο σακούλες με ψώνια. Δυο γυναίκες που περπατούσαν στο πεζοδρόμιο μαζί με την 35χρονη, σχολίασαν το γεγονός ότι κανένα αυτοκίνητο δεν σταματούσε, αποκαλώντας δυνατά «ζώα» τους οδηγούς των περαστικών αυτοκινήτων.

Τότε από ένα αυτοκίνητο με συμβατικές πινακίδες που σταμάτησε, πετάχτηκαν δυο άνδρες, και απευθυνόμενοι προς τη γυναίκα με το καροτσάκι ζήτησαν εξηγήσεις «γιατί τους είπε ζώα». Η εκφορά των εξηγήσεων «δεν σας είπα εγώ ζώα» προκάλεσαν το ενδιαφέρον των δύο αγνώστων, οι οποίοι τη ρώτησαν «αν είσαι Ρουμάνα», προσθέτοντας «αυτά να πας να τα κάνεις στη χώρα σου». Η 35χρονη, θεωρώντας ότι μιλά με κάποιους απλούς περαστικούς, τους είπε «πως δεν είναι Ρουμάνα, αν και θα μπορούσε να είναι» και πως «είναι Αρμένισσα και αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα».

«Από εκείνη τη στιγμή», λέει η Σ.Α., «άρχισε ένας απίστευτος εφιάλτης. Μου έδειξαν μια ταυτότητα δηλώνοντας αστυνομικοί, μου ζήτησαν τα χαρτιά μου και όταν εγώ τους είπα πως δεν τα έχω μαζί μου, μου είπαν ότι με συλλαμβάνουν. Μια προσπάθεια να πιάσω το καροτσάκι, τη στιγμή που μου έβαζαν χειροπέδες, είχε σαν αποτέλεσμα να πέσω κάτω. Με χτύπησαν γιατί θεώρησαν πως αντιστεκόμουν. Με ποδοπάτησαν και με χτύπησαν όταν προσπάθησα να δω πού είναι το καροτσάκι με το παιδί μου, μου γύρισαν τα χέρια στην πλάτη και τα έδεσαν με χειροπέδες, ενώ κάλεσαν και περιπολικό αυτοκίνητο, το οποίο και ήλθε μισή ώρα μετά και με μετέφερε τόσο εμένα δεμένη πισθάγκωνα όσο και το παιδί μου στο Αστυνομικό Τμήμα της οδού Θήρας. Από εκεί και αφού κάποιος γνωστός μου, που ειδοποιήθηκε, έφερε τα χαρτιά μου, αφέθηκα ελεύθερη με την προτροπή «να ξεχάσω ό,τι συνέβη μια και ήταν αποτέλεσμα της κακιάς ώρας. Ηταν περίπου 3.30 το απόγευμα όταν με άφησαν ελεύθερη. Πήγα στο σπίτι κι άρχισα να παίρνω τηλέφωνο παντού...».

Οπως λέει η Σ.Α., τηλεφώνησε ακόμη και στο γραφείο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδ,η από το οποίο την παρέπεμψαν στη ΓΑΔΑ. Και με τη ΓΑΔΑ επικοινώνησε απ' όπου τη ρώτησαν ...«τι μπορούν να κάνουν».

Την περασμένη Παρασκευή το πρωί και μετά την κατάθεση μήνυσης στην οδό Ευελπίδων και την με εντολή του Εισαγγελέα εξέτασή της από ιατροδικαστή, χωρίς φυσικά ποτέ να ενεργοποιηθεί η διαδικασία της αυτόφωρης σύλληψης των δύο αστυνομικών του Αστυνομικού Τμήματος Αγίου Παντελεήμονα, η Σ.Α. επικοινώνησε και με το Γραφείο Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ. από το οποίο και ζήτησε προστασία. Από εκεί της δηλώθηκε ότι «θα εξετάσουν την καταγγελία της»!